Bréf (SG02-81)

Úr Sigurdurmalari
Útgáfa frá 12. júlí 2011 kl. 16:19 eftir Olga (spjall | framlög) Útgáfa frá 12. júlí 2011 kl. 16:19 eftir Olga (spjall | framlög) (Ný síða: * '''Handrit''': SG 02:80 Bréf frá Magnúsi Stephensen lækni * '''Safn''': Þjóðminjasafn * '''Dagsetning''': 26. ágúst. 1859 * '''Bréfritari''': Magnús Stephensen læknir * '''...)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Fara í flakkFara í leit
  • Handrit: SG 02:80 Bréf frá Magnúsi Stephensen lækni
  • Safn: Þjóðminjasafn
  • Dagsetning: 26. ágúst. 1859
  • Bréfritari: Magnús Stephensen læknir
  • Staðsetning höfundar: Kaupmannahöfn
  • Viðtakandi: Sigurður Guðmundsson
  • Staðsetning viðtakanda:

  • Lykilorð:
  • Efni:
  • Nöfn tilgreind: Jón Eiríksson, Randrup, ? Gunnlaugssen, Guðbrandur Vigfússon?,

Arnljótur ?, frú Eiríksson?, frú Sigurðsson?, Brandur ?


  • Texti:


bls. 1

Höfn 26. ágústm. 1859.

Salve multum. Mikill veraldar-asni og öfugsnáði getur þú verið, að sjá ekki að það er upp- hefð fyrir þig að skrifa öðrum eins höfð- ingja og lærdómsmanni og mjer, og það miklu optar enn jeg skrifa þjer, enn þú snýrð þessu um og því sendi jeg þjer þennan umvöndun- ar Kapitula. Það gleður mig að heyra að þjer líður vel og þú hefur nokkuð gera?*, svo þú þarft ekki að vera fri- viligeradur?* Dagdriver i Rv, einsog Jón Eiríksson; aptur á hinn bóginn þykja mjer hjákátleg Subjekt, sem þú klýnir upp á pappírinn, og
bls. 2
jeg verð að segja, að svo hjelt jeg þú hefðir aukinn Sands?* fyrir hinu fagra að þú mundir ekki ljá þig fyrir 10rd til annarrar eins fúlmennsku og mála hið mesta kýrkuntu-andlit*(undirstrikað), sem sólin hefur sjeð, nefnil. Randrups annars er myndin nógu vel gjörð held jeg eftir snjáldina/ni á honum. Myndina af Gunnlaugssen kann jeg þjer aptur á móti mikla þökk fyrir. Allir hjer lifa við hið gamla Guðbr. *þinn*(undirstrikað) er suður í Mineku/Múneku?* og hlær víst *vestanhlátur*(undirstrikað) þar óspart. Mjer finnst annars þínir miklu vinir hann og Arnljótur sjeu farnir að verða uppvísir að fýlmennsku, þarsem annar níðist á Konráði og hefur borið hann á hræribrekkur við útlenda menn, enn hinn
bls. 3
er að leitast við sem mesta að eyði- leggja frú Sigurðsson, sem þó hefur haldið í honum lífinu lengi, það sannast á honum gleymt er þá gleypt er, hann hefur ætlað sjer þetta lengi það veit jeg með vissu. Hinir lifa við það gamla sem sagt. Brandur drekkur og slarkar. Um frjettir varðar þig ekkert. Jeg er nú ekki lengur að mannskemma mig á að skrifa þjer, því *hvað*(innsk) skal svín með silfur á grösunum eða hundur í helgidómi? Í Guðsfriði


Magnús Stephensen



  • Skráð af:: Heiða Björk Árnadóttir
  • Dagsetning: XX.07.2011