Mynd:Sarpur-599989.jpg

bls. 145v

Síðhempur
vóru vanalega svarta með
bláum kraga, sem var lítill og
uppstandandi, þær hofðu og slag
eða niðurfallandi kragá er féll ofan+á herðarnar þannig lagður oog
pörð að opan

[mynd 1: kragi]

a
[mynd 2: pör]

b með renniu <ref>[rennu]</ref> sem mindinn
[mynd 3: pör ]

a) og b) sinnir <ref>[sýnir]</ref> þau pör urðu opt mjög
skrautleg , úr silfri og látuni, þær voru opt
með svörtum hornhnöppum niður í gégn
og naðu vanlega niður á kné, og jafnvel
niður á ökla, slagið var opt þannig
sem c) sinir <ref>[sýnir]</ref>
[mynd 4:slag]

Myndefni:
[mynd 1: kragi]
[mynd 2: pör]
[mynd 3: pör ]
[mynd 4:slag]

bls. 146r

dotir Skefing sagði mér á sjómen
í Þingeyarsýlu hafðu þegar hann var
ungur hafpt eins konar litlar skálmar
eður stóra hnifa, er vóru nær því eins
lángir og stuttur ljór, er þeri kölluðu
bitna sax , því figldi eintrjaningr
trog er þeir kölluðu bitun bjóð ( sjá
eddu) samanber bitskálm (sjá
blomstravalla sógu)

[mynd 1: hnífur]

eptir alda mótin höfðu skagfyrðingar
opt loðnar húfur er þeir kölluðu vetrar
húfur, þær vóru með 4 löskum og
opt með rauðum kolli, sem

[mynd 2: húfa]

var ekkert loðin, þeim mátti fletta
niður að aptan og hafa þær hlotið að
að vera opnar á hliðunum,

Myndefni:
[mynd 1: hnífur]
[mynd 2: húfa]