„Mynd:Sarpur-596821.jpg“: Munur á milli breytinga

Úr Sigurdurmalari
Fara í flakkFara í leit
Ekkert breytingarágrip
 
 
(Ein millibreyting ekki sýnd frá sama notandanum)
Lína 1: Lína 1:
== '''bls. 156v''' ==
<br/>Bringerðar ljóð Bring kvað
<br/>28 Veit ek eimina | móður kunna
<br/>borðu at <u>rekja</u><sup>helreið</sup><ref>[ath skrift]</ref><u>né búa</u> at gulli
<br/>ok eí fílu legt at ek | fá numit
<br/>nema þat kenni mér | kona þíns föðrs
<br/> (drrollníng gauta konúngs
<br/><sup>29</sup> reíst hún firir brúði (Bríngerði)
<br/>borðá fagran | en hín úngu eftír saumaði
<br/>svo lét hún fílkis | fat hvert búít
<br/><u>sem glóði gull | geís</u>lunum móti
<br/>40 Bringerðr kvað <sup> við hálfdán kongson</sup> „jafnt er okkar
<br/>ástí milli | sem hússtandi |
<br/>hollt í brekku | svigní súlúr,
<br/>sjatni veggír | sé vón viðat
<br/>völdum bæði (brin gerðrr vor dags
<br/>dottir (konungs) 16 bagall<ref>[ath skrift]</ref> = hurðira
<br/>krokstafur eða staf kalla stofur
<br/>Kötlu draumr um bónda
<br/>sem hét már og bjóa reykja nesí og
<br/>konu hans kötlu
<br/>4 gekk til skála | með skraut legt men <sup>(katla)</sup>
<br/>árla á deyji | úll at líppa | <u>kné háglíga</u>
<br/><u>hurð at gætti</u> | svo at inu komast
<br/>eínígín mátti 5 gékk til <u>dýngju</u>
<br/>dreíngíleg kona | þá var silkivör |
<br/>svefn í brjósti | <u>hné til beðjar</u>|
<br/>brúður hvatlíga | gét ek <u>hín ljósa egi</u>
<br/>laust safn aði 6 komu bátar (völl
<br/>konur í dingju | sögðu hina friðu |


== '''bls. 157r''' ==
<br/>heldur fast sofa<del>a</del> | mjök tók at líða
<br/>at miðjum degí | áður þær veíga skarðvekja
<br/>físti, 20 inn við geíngum | þar sem ekki var
<br/>fjöl ment firir | í fljóða sal | stóð firír konum +
<br/><sup>en</sup> haglíga hjá | hvíla til reiðð, (hjá álf
<br/>kon unni - + kérlaugbuín
<br/>þá færu <u>ljósar</u>| í laug konur | 21
<br/>var sá vífa flokkur | vírðug líga búinn
<br/>vér lögðumst ut sofa | á <u>svana dúni</u>
<br/>en aðr var oss | vin drikkju búin 22
<br/>þá vaknaði ek first | af fljóðum í sal
<br/>skikkja var mín búin | skira gulli
<br/>en mér at höndum | húsfreyja bar
<br/>gull saum að föt | gjörð með príði
<br/>23 kastaði hún ifír mík | kápu sinni
<br/>sem grátt var skín undír | en guð vefrífir
<br/>sú var <u>skikkja</u><sup>x</sup> skorin fímlíga <sup>x yfír höfn</sup>
<br/>ok búin skraut lega | af brendu gulli
<br/>32 alt þótti mér | inn an hallar
<br/>gull <u>merktum</u> veggír | glóa af tjöldum
<br/>sja 20 eftir annari af skrift
<br/>„stóð firir honum | kérlaug búin |
<br/>og hóflíg hjá | hvíla vel tjölduð
<br/>sam 25 mígbað hún Alvör
<br/>að ey eiga skildi | h<sup>n</sup>ossin slíkar
<br/>ef ey hafa gírntist | hríngín rauða,
<br/>ok <u>höfuð gull mikit</u>| fíngr gull <sup>fjögur</sup> <del>míkít</del>
<br/>ok <u>fagran linda</u> 21 sú réð sauma
<br/>ífir sjálfa mík | með grænt skin undír
<br/>en gull vef yfír | skikkju eína
<br/>skraut líga búna | sem roðin var öll
<br/>í rauða gulli ---

Nýjasta útgáfa síðan 28. ágúst 2013 kl. 13:29

bls. 156v


Bringerðar ljóð Bring kvað
28 Veit ek eimina | móður kunna
borðu at rekjahelreið[1]né búa at gulli
ok eí fílu legt at ek | fá numit
nema þat kenni mér | kona þíns föðrs
(drrollníng gauta konúngs
29 reíst hún firir brúði (Bríngerði)
borðá fagran | en hín úngu eftír saumaði
svo lét hún fílkis | fat hvert búít
sem glóði gull | geíslunum móti
40 Bringerðr kvað við hálfdán kongson „jafnt er okkar
ástí milli | sem hússtandi |
hollt í brekku | svigní súlúr,
sjatni veggír | sé vón viðat
völdum bæði (brin gerðrr vor dags
dottir (konungs) 16 bagall[2] = hurðira
krokstafur eða staf kalla stofur
Kötlu draumr um bónda
sem hét már og bjóa reykja nesí og
konu hans kötlu
4 gekk til skála | með skraut legt men (katla)
árla á deyji | úll at líppa | kné háglíga
hurð at gætti | svo at inu komast
eínígín mátti 5 gékk til dýngju
dreíngíleg kona | þá var silkivör |
svefn í brjósti | hné til beðjar|
brúður hvatlíga | gét ek hín ljósa egi
laust safn aði 6 komu bátar (völl
konur í dingju | sögðu hina friðu |

bls. 157r


heldur fast sofaa | mjök tók at líða
at miðjum degí | áður þær veíga skarðvekja
físti, 20 inn við geíngum | þar sem ekki var
fjöl ment firir | í fljóða sal | stóð firír konum +
en haglíga hjá | hvíla til reiðð, (hjá álf
kon unni - + kérlaugbuín
þá færu ljósar| í laug konur | 21
var sá vífa flokkur | vírðug líga búinn
vér lögðumst ut sofa | á svana dúni
en aðr var oss | vin drikkju búin 22
þá vaknaði ek first | af fljóðum í sal
skikkja var mín búin | skira gulli
en mér at höndum | húsfreyja bar
gull saum að föt | gjörð með príði
23 kastaði hún ifír mík | kápu sinni
sem grátt var skín undír | en guð vefrífir
sú var skikkjax skorin fímlíga x yfír höfn
ok búin skraut lega | af brendu gulli
32 alt þótti mér | inn an hallar
gull merktum veggír | glóa af tjöldum
sja 20 eftir annari af skrift
„stóð firir honum | kérlaug búin |
og hóflíg hjá | hvíla vel tjölduð
sam 25 mígbað hún Alvör
að ey eiga skildi | hnossin slíkar
ef ey hafa gírntist | hríngín rauða,
ok höfuð gull mikit| fíngr gull fjögur míkít
ok fagran linda 21 sú réð sauma
ífir sjálfa mík | með grænt skin undír
en gull vef yfír | skikkju eína
skraut líga búna | sem roðin var öll
í rauða gulli ---

  1. [ath skrift]
  2. [ath skrift]

Breytingaskrá skjals

Smelltu á dagsetningu eða tímasetningu til að sjá hvernig hún leit þá út.

Dagsetning/TímiSmámyndVíddirNotandiAthugasemd
núverandi31. maí 2013 kl. 07:30Smámynd útgáfunnar frá 31. maí 2013, kl. 07:30610 × 500 (318 KB)Olga (spjall | framlög)

Eftirfarandi síða notar þessa skrá:

Lýsigögn