„Fundur 23.nóv., 1861“: Munur á milli breytinga
(→Texti:) |
(→Texti:) |
||
Lína 41: | Lína 41: | ||
hann fengi að minnsta kosti væga sekt | hann fengi að minnsta kosti væga sekt | ||
<br> | |||
<br> | |||
<br> | |||
<br> | <br> | ||
<br> | <br> |
Útgáfa síðunnar 4. janúar 2013 kl. 16:50
- Handrit: Fundarbók Kvöldfélagsins 1861-1866
- Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
- Dagsetning: 23. nóvember 1861
- Ritari: Eiríkur Magnússon
- Staðsetning höfundar: Reykjavík
- Viðstaddir: XXX
- Lykilorð:
- Efni:
- Nöfn tilgreind: XXX
Texti:
Bls. 1 (Lbs 486_4to, 0025v)
Ár 1861. laugardaginn hinn 23. Novbr 1861, kl. 8. e.m.
var fundur haldinn í félaginu. Allir á fundi nema
Ó. Finsen, sem var reyndar mættur með bréf frá O. Finsen
og þar hann var mættur með skriflegri afsökun
var hann undanþeginn sekt.
Jónas Jónssen var ekki mættur, en hafði
tilkynnt forseta munnlega að hann ekki gæti mætt vegna
anna; stakk gjaldkeri upp á því að hann skyldi verða 2 v múlaktar sekur, þar það væri sá eini
rétti skilníngur laganna; urðu ýmsir
til að á vana m bygja ??? honum leið yrði um að
hann fengi að minnsta kosti væga sekt
Bls. 2 (Lbs 486_4to, 0026r)
t.a.m. 1 v ef hann ekki yrði annars álítinn
alveg sektar frí; tóku ýmsir fram að andi
laganna væri sá að in casu væri maðurinn
sektarfrjáls, þar hinar alkunnur krúgum-
staður laus nú væri bestu og greinilegastur
vottur um að honum hefði verið ómögu-
legt að koma. Hörðnuðu nú umræður um
meir og enduðu á því að Jonas Jonassen
var ákveðinn eptir 2 atkvæðagreiðslur sem um sama efni vegna einhvers ruglings í forseta sektar frí vegna kringum-
stæðanna og beiddi gjaldkeri að umræður
þessar væri nákvæmt boog bókaður.
Þ???? ??? ??? ??? ??? ???
??? ??? ??? . Eggert Sig-
fusson og Matt. Jochumsson og Jón Árnason
Sigurður Málari og Brandur Tómasson voru
álitnir sektar frí i r vegna þess, að þeir hefði
ekki vitað neitt um fundar staðinn, eða þá
afsakað sig bréflega.
Var lesið upp utlagt kvæði eptir
Bls. 3 (Lbs 486_4to, 0026v)
Runeberg sem heitir "Till den första kärleken
eptir Eirík Magnússon
Þegar breitt væri um fundarstaði var sam-
þykkt, að bréf skyldi senda milli félaga
frá forseta er tilkynnti um fundar-
staðinn og skyldi hver meðlimur
skyldur að færa það nágranna
sínum eptir röðinni sem til væri
tekin í bréfinu.
Því næst voru rædd spursmál á seðlum og
þótti góð skemmtun.
Va því næst fundi slitið.
H.E.Helgesen E. Magnússon
- Athugasemdir:
- Skönnuð mynd:
- Skráð af:: Eiríkur
- Dagsetning: 01.2013