„Fundur 22.mar., 1864“: Munur á milli breytinga

Úr Sigurdurmalari
Fara í flakkFara í leit
(Ný síða: 200px|thumb|right| Fundarbók, 1861-66. <br /> Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn. * '''Handrit''': [http://handrit.is/is/manuscript/view/is/Lbs04...)
 
(Enginn munur)

Útgáfa síðunnar 10. janúar 2013 kl. 18:33

Fundarbók, 1861-66.
Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

  • Lykilorð:
  • Efni:
  • Nöfn tilgreind: XXX

Texti


Lbs 486_4to, 0060v Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.


Bls. 1 (Lbs 486_4to, 0060v)


1864, 22 martz var fundur haldinn í Kvöldfjelaginu

las þá forseti upp brjef frá Þorvaldi lækni Jónssyni og

student Eggert Olafssyni Briem á Ísafyrði í hverju þeir

óskuðu að fá tilkynningu um aðgjörðir fjelagsins á þessu

ári. I öðru lagi las skólakennari Gísla Magnússon

brjef frá dönsku er Þorvaldur Jónsson hafði sent hönum

og beðið hann að færa fjelaginu. Brjef þetta var eptir kaupm.

Svendsen í egin handarriti um lykil þann er hann hefði fundið.

Enfremur las Kristján Jónsson brjef að norðan í hverju

hönum var lofað kvæðum eptir Hjálmar á Bólu og bað fjelagið

Kristján að skrifa aptur eptir kvæðum þessum, gegn þóknum frá fjelaginu.




Lbs 486_4to, 0061r Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 2 (Lbs 486_4to, 0061r)


Því næst var haldið áfram umræðum um skemtanir í fornöld

og skemtanir á síðari dögum Var talað um það í líka stefnu

eins og á síðasta fundi. Jón Þorkelsson kom fram með ymsar

upplýsingar um trúðleikina. Gísli Magnússyni þótti heldur

um of gjört lítið skemtunum seinni tíma og tók fram sögulestur

og fróðleik er menn nú skemtu sjer við. En frum mælandi

hjelt því fram að íslendingar hefðu í þessu tilliti mörgu

týnt, en fátt nýtt numið í staðinn og yfir höfuð væru

framfarinar sjer ekki sjáanlegar eða neinar nýar þjóðlegar

skemtanir. Var svo umræðum um málefni þetta lokið.

Þar næst hjelt ræddi skólakennari Gísli Magnússon um "hvernig

latina væri rjett metin, og egi ofmetin eða vanmetin"

Tók hann það fram að latinan væri mjög virðingarverð, en um-

fram allt yrðu menn þó að virða og vanda móðurmál sitt

en sjer þætti nú mikils til ofmiklum tíma til að kenna latinu

í lærðar skólanum og sjer þætti nóg að hún væri kend þar eina

stund á dag, og fleyri mál og vísindagreinar og íþróttir kendar

hinn tímann sem varið er nú til latínu kennslu, en æskilegt

væri þar á móti að hún væri kennd í barnaskólum ef unnt

væri. Jón Þorkelsson (fyrri andmælandi) kvaðst að mörgu




Lbs 486_4to, 0061v Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 3 (Lbs 486_4to, 0061v)


leiti vera samþykkur frummæalanda, en þó vildi hann

ekki stytta mikið kennslutímann í latínu í lærða skólanum

frá því sem nú er, því hún sje alheims menntunarmál og

nauðsynlegast af öllum fornum málum, þar eð menn ættu

svo margfalt hægra með að læra hin nýjari mál ef menn kynnu

vel latinu. Frekari umræðum um þetta var frestað til

næsta fundar. Á næsta fundi talar og Kristján Jónsson um

Mansöngs menn í fornöld þýðing þeirra og ahrif á sogu forn-

aldarinnar Andmælendur vorða J. Þorkelsson og S. Guðmundsson

Fundi slitið

H.E.Helgesen Á Gíslason



  • Athugasemdir:
  • Skönnuð mynd:

  • Skráð af:: Eiríkur
  • Dagsetning: XX.XX.2011

Sjá einnig

Skýringar

Tilvísanir

Tenglar