Bréf (SG02-92)
- Handrit: SG02-92 Bréf frá Ólafi Sigurðarsyni, umboðsmanni, Ási
- Safn: Þjóðminjasafn Íslands
- Dagsetning: 10. okt. 1857
- Bréfritari: Ólafur Sigurðarson
- Staðsetning höfundar: Ási
- Viðtakandi: Sigurður Guðmundsson
- Staðsetning viðtakanda:
- Lykilorð:
- Efni: „Þakkir fyrir að senda súpuskeið og brjóstnál, sem Sigurður virðust hafa átt að útvega. Almenn tíðindi af dauðsföllum, fæðingu og tíðarfari m.a. fjárkláðanum. Tilkynnt um gjöf móður Ólafs til Sigurðar. Athugasemdir með dæmum um ritgerðir um kvenbúninginn og finnst Ólafi ,,sumt vera lygi ef vel er að gáð" í henni. Skissur af fólki í íslenskum búningum eftir Sigurð eru utan á bréfinu..“ Sarpur, 2015
- Nöfn tilgreind: séra Jón Reykjalín, séra Jakob Guðmundsson, Taae kaupmann, Sigmundur?, Sölvi í Hofsósi?, Ingibjörg Ólafsdóttir, B?,
Texti:
bls. 1
Ási 10.dag Octobr m. 1857
Elskulegi frændi minn!
Bréf þitt af 23 apr. í vor þakka eg þér kærlega fyrir,
það var dálítið matarlegt í því, svo eg má ekki lasta þig
fyrir það, einkum þegar jeg sé þú skrifar hér fáum skárri
bréfi enn mér. Í öðru lagi þakka eg þér fyrir sápu skeið-
ina, sem mér líkaði dável; hún er bæði stór og sterk. Í
þriðja lagi á eg konu minnar vegna að þakka þér fyrir bréfið
til hennar og brjóstnálina með smaragðsteininum; henni líkar
hún að því leiti að hún er gullgóð, og lítil, enn heldur sagðist
hún hefði kosið saptir, fyrst þú vogaðir ekki að hleipa þér í
demant, fyrir 16rd enn ekki vill hún vera að senda þér hann aptur,
þú segir nálin hafi kostað 5rd enn mér segir þú ekki hvað
skeiðin hafi kostað, og forvitnar mig ekki um það til annars
en géta sagt það öðrum sem spyrja mig að því. -
Fréttir eru margar til að seigja þér, enn eg kém þeim ekki
á þenna seðil, þó verð eg að seigja þér ögn, fyrst segi eg þér
frá láti föður míns, hann andaðist 22 Martz í vetur, misstu þar
fleiri enn eg og þá æði mikils, enn við þessu mátti líka búast.
séra Jón okkar Reykjalín andaðist einnig í 7 dag í sumar, höfum við
fengið í hans stað séra Jakob Guðmundsson, þú munt hafa
þekkt hann þegar hann var á Sjoárborg. Móðir mín hefur
þetta ár setið í óskiptu búi á hálfri jörðinni eins og var
enn hættir nú líklega búskap í vor, hún hefur beðið Sig-
mund í Hofsós að láta kaupmann Taae borga þér sín
vegna 30rd sem hún géfur þér, líklega í seinasta sinni, -
nú máttu fara að spila uppá þínar eigin spítur - og vona eg
að þeim svíkist ekki um, að senda Taae þenna tilvísunarseðil,
enn jeg verð að biðja annaðhvort Sigmund eða Sölva sem nú
er í Hofsós að senda þér annan genpartinn, svo þú getir gengið
eptir því hjá kaupmanninum. -
bls. 2
Dóttir eignaðist eg þ.m. og heitir hún Íngibjörg, enn því
aðeins er það vit fyrir okkur hér að ega börn að fjárkláð-
inn komi ekki til okkar og drepi niður allt sauðfe okkar,
því þá eru hér flestir á hausinn; enda hvort þeir eiga börn
eða ekki; annars höfum við ekki orðið varir við hann enn, sem
betur fer. -
Þá verð eg ögn að mynnast á búningsritgjörðina þína
í félagsritinu seinasta, eg hefi talað við fáa um hana, enn
ritið á eg, og búinn er eg að lesa hana; margt segir þú
þar satt, og meiri partinn, enn þó mun sumt vera lygi ef
vel er aðgáð, og það ætti eg að reka í þig núna, þegar
mér er það í nýu mynni; þú segir að kvennfólk beri
„nokkurskonar reiðfrakka og kallmannshatt í kyrkjuna." Þetta
kann að hafa verið satt þegar þú varst hér drengur, enn
nú er fegurðartilfynning kvennfólks vors búin að riðja
þessu hreinlega burt; enda vóru þetta ekki nema einstöku
manneskjur; ekki er það heldur satt, að þær séu að útklippa
kappana með „sepum," en satt er það þeir séu með beiglum,
og það köllum við fellingar; enn þá bölvuð dillan!
hefur þú séð hana nokkurstaðar nema í Hjaltadal? og
áttir þú þá sérilagi að þakka séra B. fyrir hana, hann
hefur trúi eg haldið mikið uppá hana, einkanlega við
altarisgöngu. Hatturinn með „stóra skygninu fram og uppaf
höfðinu" er nú hreint úr gildi, með öllum sínum klóm, enn litla
og snotra skygnishatta, með mjóann kok/holk?* aftaná höfðinu, muntu
hafa séð í fyrra, því það er nú hátíða búningur hjá okkur
og viðhafnar litlir slétterma kjólar, með mittið þar sem það á að
vera, vanalega úr dökku Paxoni, eður damaski, enn þá
„poköxluðu með mittið uppá herðablöðum" muntu nú varla sjá
þó þú komir heim. Að þú hrósar húfubúningnum
fyrir hversdagsbúning gjörir þú rjétt, og satt muntu það
segja, að hann sé nú búinn að ná sinni fullkomnum,
bls. 3
og ætti nú að vera við þetta, og eins hitt að klæðispeisur ættu aldrei að
sjást, enn því varstu svo hlálegur að vilja líða klæðispils þar við að neðan,
þegar sjálft höfuðfatið er úr íslenskum prjónasaum? það er þó öllu vitlausara.
Þó þú lofir faldbúninginn fyrir aldurinn, géf eg þér að ekki að sök, enn
þótt mér þyki þessi krókur aldrei nema ljótur, og kann það nú að vera
af því eg hefi séð hann opt ljótann, enn kannské aldrei fallegan eða eins
og hann á að vera, óhentugur er hann á ferðum, enn konur okkar þurfa þó að
ferðast stundum í hátíðabúningi - þær eru stundum oft boðnar í veislur lángt
að - óholt er að reira fast um höfuðið, og undann því hefi eg heirt þær
kvarta sem hann hafa borið; gamla hempan er svo svívirðulega ljót
að eg gét ekki heirt hana nefnda; og aldrei hefur þú mig á þína
faldbúnings skoðun með neinu riti, og ekkert fær á mig þrætu-
eplið Helga hin fagra, þó þú sínir mér hana í anda, enn hvað þér
kann að takast ef þú sendir mér faldbúnings mind með möttul
og höfuðdúk veit eg ekki, enn ef þú gjörir það, þá gjörðu það að sumri og
láttu (*gat á bréfinu) stúlkuna vera fallega, svo hún gángi mér í auga
Fyrirgefðu nú allt þetta rugl!
Þinn einl frændi
Ól. Sigurðsson
Móðir mín og kona biðja kærlega að heilsa þér.
- ATH Sigurður Guðmundsson hefur rissað nafnið sitt á spássíuna neðan á blaðsíðuna.
bls. 4/forsíða
S.T.
Herra málari Sigurður Guðmundsson
Kaupmannahöfn
- ATH Sigurður hefur teiknað á spássíur þessarar blaðsíðu.
- Skráð af: Heiða Björk Árnadóttir. Yfirfarið: Elsa Ósk Alfreðsdóttir
- Dagsetning: 07.2011