Mynd:Sarpur-596789.jpg

bls. 113v

Skónála bjarni í selinu svaf
segja vil jeg hér nokkuð þaraf
kom til hans álfkona fögur og þíð
sá hann enga vænni um sína lífatíð
á bláu var Pilsí en beltið var vænt
bundið um ennið silkiband grænt,
Skautafald háan hvitan sem ull
á hendinni bar hún þrýbrotið gull
fæturnar voru rauðar sem rós
rétt voru lærin fögur sem ljós
hofmannastaðurinn hærður svo vel,
sem hnakki á sólþurum Kópsel.
(prentað eptir þessu)
(mig minnir að Eyolfur í Svefneyum
segði mer að hann hefði first haft
tvi sigld skir að að það hefði
alveg verið lagt af í hans úngdæmi)
(rett)

bls. 114r

allir þesir prestar höfðu
parruk heslst hvít
18erjar hjaltalín á breiða bostað á
skæyarslrord^[1]+ u 1835
2 ser guðmundr ástaðarstað
+ sama leiti, 38 era Asgrímur
vigfusson a Laugar brekku
4 steitur jónson kvenna brekku
5 sér benidikt hannesson á
kára^hamra endum í miðdolum
6 séra benidikt í hjarðar
holti
7 sera johan Bergsveinsson
í garpsdal allir þessir höfðu
altaf hvít parruk og því spertu
hatta þettað hefr leíngst haldist
við á prestum
(séra einar í hvamí í herams:
sogu Kristjáns á skarði og
annars gamalsmans er born
sig sæmann 1858