8 greinar: Þjóðólfur, 17-20, 1888

Þjóðólfur 17 (1888), bls. 65.

• Höfundur: Helgi E. Helgesen
• Títill: Sigurður Guðmundsson málari
• Birtíst í: Þjóðólfur, tbl. 17-20
• Staður, Ár: Reykjavík, 1888
• Rafræn útgáfa: Timarit.is
• Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
• Tilvitnun: Helgi E. Helgesen 1888. “Sigurður Guðmundsson málari.” Þjóðólfur 17-20 (1880), APA, Endnote ref. (export/download)

---

• Lykilorð:
• Efni:
• Nöfn tilgreind:

---

• Texti:

Þjóðólfur, tbl. 17, 65-66

bls. 65

Sigurður Guömundsson málari.

I

Æska Sigurðar og vera í Kaupmannahöfn.

Þjóðhátíðin var haldin sumarið 1874, en um haustið eptir, þúsundasta ár Íslands, dó Sigurður málari, einum vetri meir en fertugur, og þá átti Ísland að sjá á bak ágætismanni, sem annars staðar myndi hafa hlotið frægð og fje, en hjer fann lítil laun. Þá hafði danska stjórnin öll fjárráð hjer á landi, en Sigurður kunni eigi að smjaðra nje hræsna, og því lifði hann við svo mikla fátækt, að þeim rennur til rifja, sem um það hugsa, og það kveikir gremju og sorg að hugsa til þess, að annar eins listamaður, fræðimaður og einlægur ættjarðarvinur og hann var, skyldi deyja fyrir það, að hann varð að vinna í nístandi vetrarkulda, fyrir það að hann hafði eigi efni á að hita upp herbergið, þar sem hann sat við starf sitt. Á þeim sama tíma, sem danska stjórnin mokaði fjenu í Gísla Brynjúlfsson, og brúkaði fje landsins til að halda uppi níðritum um þjóð og þing og Jón Sigurðsson, fjekk Sigurður málari enga viðurkenningu og það er sagt, að þegar Sigurður var dauðvona við þjóðhátíðina á Þingvöllum, þar sem hann sagði fyrir hvernig ætti að prýða konungstjaldið, binda blómsveiga o. s. frv., hafi Kristján IX. viljað veita honum heiðurspening úr gulli, en þá hafi landshöfðingi afstýrt því með því að segja, að slíkt mætti eigi viðgangast, því að hann væri bæði „dum og doven" (heimskur og latur). Þá varð Randrúp riddari! En hverfum frá þessu, sem að eins vekur gremju og sorg.

Sigurður Guðmundsson er fæddur 9. mars 1833. Gáfur og fyndni og makalaus náttúra til að teikna og tálga myndir, vöktu almenna eptir tekt á honum meðan hann var í uppvexti. Menn hafa ýmsar sögur um þetta enn þá í Skagafirði, þar sem hann var borinn og barnfæddur.

Þetta er ein sagan. Þegar Sigurður var barn 10 eða 11 vetra, var hann með fullorðnum manni að reka lömb. Kom hann þá að Flugumýri til Ara læknis Arasonar og var boðið inn í stofu. En í stofunni hjengu margar myndir af ljómandi fallegum hestum og sjerstaklega var einkar fögur mynd fyrir ofan rúm, sem var í stofunni, af gráum hesti á harða stökki. Sigurði þótti þessi mynd falleg og hafði ekki augun af henni, en þegar heim kom, teiknaði hann mynd svo líka að allir undruðust, sem sáu.

En kunnust er sagan um brjóstmynd, sem Sigurður gjörði af Gísla Konráðssyni, svo líka, að allir dáðust að. Sigurður var sonur bláfátæks bónda, en það er nóg að segja þetta, til þess að menn skilji, hvort ekki hefur þótt mikils vert um hann, að 16 ára fór hann til Khafnar, og komst eptir ýmisleg æfintýri á „Kunstakademíið“; stundaði hann þar málaralist af alefli og hlaut margra manna lof og velvild ágætustu málara. Olíumyndir af Íslendingum, sem hann ljet á niálarasýningar í Khöfn, vöktu allmikla eptirtekt, og hugðu menn bæði af þessu og hversu honum gekk framúrskarandi vel á „Kunstakademíinu", að hann myndi verða hinn frægasti málari. — Um þessar mundir gjörði hann einnig lágmynd af Jóni Eiríkssyni, furðu vel gjörða.

Meðan Sigurður var á „Kunstakademíinu", kom upp hjá honum sú hugsun að verða sögumálari; hann vildi mála viðburði úr fornsögunum, og það eru ýmsar myndir til eptir hann frá þessum tíma. Þá teiknaði hann Gísla Súrsson og draumkonuna, mjög fagra mynd, sem menn vita ekki hvar vera muni, og þá teiknaði hann Guðrúnu Ósvífursdóttur eptir víg Bolla, þegar Helgi Harðbeinsson þerrði blóðugt spjótið á blæjuhorni hennar, og fleiri myndir. En það er undarlegt, hvernig þetta dró til annars. í „Hugvekju til Íslendinga", sem Sigurður málari skrifaði 1862 og verður síðar minnst á, segir hann: „Jeg vil leyfa mjer að spyrja góða menn, hvernig ætti sögumálari að mála viðburði úr okkar fornsögum, ef hann hefði enga hugmynd um búninga, vopn, húsakynni og skip fornmanna, því að allir vita, að þeir gengu ekki naktir, og að allir söguviðburðir urðu að ske á sjó eða landi, inn í húsuni eða undir opnum himni, en ekki uppi í himninum. Til þess að geta þetta, þurfa menn einmitt forngripasafn".

Hvað verður sá að gjöra, sem ætlar að róa á sjóinn, þegar enginn bátur er til, eða sá sem ætlar að fara að slá túnið, þegar ekkert er orfið eða ljárinn til? Hann verður að fara að smíða bátinn, orfið og ljáinn. En hjer var meira að smíða en orf eða ljá. Ef Sigurður málari hefði verið óvandaður maður, þá hefði hann málað fornmenn í einhverjum og einhverjum búningi, en þetta gat hann ekki, og því hlaut hann að fara að rannsaka sögurnar, rit um búninga og leif'ar af fornmenjum. Arið 1857 kom á prent í Nýjum fjelagsritum ritgjörð eptir Sigurð: „Um kvennbúninga á íslandi" með þessum einkunnarorðum: „Áður sjerhver fald bar frú,
falleg þótti venja sú".

Þá var hann 24 ára að aldri og hafði þá varið tíma sínum til að nema málaralistina, en það má nefna ritgjörð þessa, sem dæmi til þess, hve mikill eljumaður hann var, að þá hefur hann verið búinn að lesa flestallar fornsögur vorar og rannsaka handrit, myndir á söfnum í Khöfn, rímur og kvæði á öllum öldum fram undir vora daga, og mynda sjer ákveðnar hugmyndir um búning kvenna á íslandi, og hafði ritgjörð hans hin mestu áhrif á allar konur, sem nokkuð voru íslenskar í anda um það leyti.

En svo verður að nefna annað, sem verður að koma til skoðunar áður en lengra er farið út í æfiferil Sigurðar, og það er hans brennandi ættjarðarást, sem að einu leytinu veldur því, að danska stjórnin og hinir ráðandi höfðingjar ljetu hann og fyrirtæki hans fara á mis við þá hjálp og aðstoð, sem annars hefði mátt búast við, og að hinu leytinu veldur því, að hann afrekaði það, sem uppi mun verða meðan landið er byggt. Hvers vegna fór Sigurður eigi að mála danska skóga og danska menn, þegar hann kom af „Kunstakademíinu"? Það er að eins ást á Ís[landi]

---

bls. 66

Þjóðólfur, tbl. 18, 69-70

bls. 69

---

bls. 70

Þjóðólfur, tbl. 19, 73-74

bls. 73

---

bls. 74

Þjóðólfur, tbl. 20, 77-78

bls. 77

---

bls. 78

---

• Athugasemdir:

---

• Skráð af: o.
• Dagsetning: 28.07.2011

---

Skýringar

<references group="sk" />

Tilvísanir

<references />