Bréf (SG02-109)

Úr Sigurdurmalari
Útgáfa frá 15. júlí 2011 kl. 02:08 eftir Olga (spjall | framlög) Útgáfa frá 15. júlí 2011 kl. 02:08 eftir Olga (spjall | framlög) (Ný síða: * '''Handrit''': SG 02:109 Bréf frá Ólafi Sigurðarsyni, umboðsmanni, Ási * '''Safn''': Þjóðminjasafn * '''Dagsetning''': 11. feb. 1871 * '''Bréfritari''': [[Ólafur Sigurðarso...)
(breyting) ←Fyrri útgáfa | Nýjasta útgáfa (breyting) | Næsta útgáfa→ (breyting)
Jump to navigationJump to search
  • Handrit: SG 02:109 Bréf frá Ólafi Sigurðarsyni, umboðsmanni, Ási
  • Safn: Þjóðminjasafn
  • Dagsetning: 11. feb. 1871
  • Bréfritari: Ólafur Sigurðarson
  • Staðsetning höfundar: Ási
  • Viðtakandi: Sigurður Guðmundsson
  • Staðsetning viðtakanda:

  • Lykilorð:
  • Efni:
  • Nöfn tilgreind: Krieger, Ögmundur illi, Pétur Eggerz, Randrup lyfsali, Þórunn Ólafsdóttir

  • Texti:

bls. 1
Ási, 11. febrúar 1871
Kæri frændi!
Hafðu þökk fyrir bréfið af 29. nóv. f.á.
sem endurnýjaði aptur frændsemi okkar,
er nærri var fallinn í dá, af því fyrst
og fremst, að stjórnin feldi mig frá þing-
mennsku, og síðan sveitungar mínir, svo eg
gat eigi fengið að finna þig þriðja sum-
arið, eins og eg þó hafði ætlað. Þessi
niðurstigning mín úr þingmannstigninni
er samt það tilfelli, sem eg hef ekki tekið
mér mjög nærri, því í sannleika að segja,
er það mjög óskemtileg staða fyrir hvern
þann þingmann, sem ann landi okkar, þar
sem nú má heita, að menn sitji þar til
lítils á þessum verstu og síðustu þing-
um, nema ef það ætti að heita rétt til
að verjast áföllum. Illa lízt mér á
frumvarp Kriegers, „og er svo úttala*la*(sic)ð
um hið fyrra" (Ögmund illa)
Þá er nú að minnast ögn á Þórer
þömb; þú segir að við verðum að fara
að spara við okkur óþarfakaupin og reyna
svo til að hafa verzlunarsamtök; þetta
er nú að vísu satt. En hvað hinu fyrra


bls. 2
við víkur, þá viðurkenna að sönnu margir, að
kaffibrúkunin sé langt, gengin fram yfir
hófsins takmörk, og svo fleira þessháttar
sem þú nefnir; en straumur þessa okkar
tíma beljar svo grimmilega á þá, að þeir
standasta ekki, heldur flytjast með honum
ósjálfráðt. Ef þú nú gættir að þessum straum
mundir þú fáa sjá, sem grynnra standa en í
mitti, marga undir hendur, og suma í háls;
er þá von að garmarnir standist? Hér
við bætist líka sællífsfýsn og heimtufrekja
vinnufólks, að ógleymdri hinni miklu gest-
reisni okkar Íslendinga, sem loksins ætlar nú
að verða að tálbeitu fyrir flækinga og land-
hlaupara. Mér er því til efs, að hér dugi
nokkur prédikun, og tel óvíst að menn um-
ventast þó einhver framliðinn upprisi.
Um verzlunarsamtök er allt öðru máli að
*að*(y) gegna, þar sem uppþot í því tillit er þegar
orðið almennt á öllu landinu, og sumstaðar
farið að hafast dálítið upp úr því. Við
Skagfirðingar erum nú í þessum mánuði að
safna vöruloforðum handa lausakaupmanni,
sem Húnvetninga félagið hefur boðist til að
senda á Sauðárkrók að sumri, og eiga loforð
þau að sendast núna með póstskipsferðinni
til kaupstjóra félagsinss Péturs Eggerz frá
Borðeyri. Hvernig þetta fer, veit eg eigi


bls. 3
með vissu, en skást lízt mér á að við sam-
einum okkur Húnvetningum og leggjum aetiur?*
í félagið, svo það gæti styrkts; einkum þegar
svona stendur á, að allur austurhluti Húna-
vatnssýslu liggur svo vel við Sauðárkrók.
Eg þarf nú að fara að búa til kálgarð hjá
mér hér fyrir framan húsið, því öskuhaugurinn
gamli er alltaf að akast burt. Eg vil hafa
rimagarð, þar sem að húsinu veit að minnsta
kosti, eins og þann sem er hjá Randrup; mér
þótti hann svo laglegur. Gjörðu svo vel að
láta mig fá af honum teikning ef þú getur;
eða þá mál af öllu t.a.m. hvað stólparnir eru
háir og hvað í þvermál; hvað langt á milli
þeirra, hvað þá stöðvar að neðan annað en grjót;
hvað langt er frá jörðu upp að neðri slá, og
hvað lángt frá efri enda að efri slá; hvað þær
eru breiðar, þykkar; hvað langt er milli sívölu
rimlanna, hvað þeir eru í þvermál, og hvert
þeir eru eigi jafnháir stólpunum að ofan;
hvað þeim heldur að þeir ganga ekki til, eða
færast niður. Það er líklega það, að gatið í neðri
slána er minna en hitt og þar svo dálitill stallur
á rimlinum. Eg skoðaði þetta allt saman
vandlega *einusinn*(i) og ætlaði þá að skrifa það hjá mér,
en gleymdi öllusaman. Þeir kunna ekki að
smíða þetta blessaðir snikkararnir hérna, svo


bls. 4
eg verð að geta sagt fyrir því sjálfur.
Af mér er sama að segja á flestann hátt
og þegar þú vissir til, og við fundumst. Eg misti
ýnsta drenginn minn í fyrra fyrir jólin, svo
eg á nú ekki nema 4*a*(upp) á lífi. En í sumar
bættist mér aptur stúlkubarn, sem Þórunn
heitir; það er ættarnafn eins og þú veizt.
Kona mín og móðir biðja kærlega að
heilsa þér, og óska þér allra heilla.
Þinn frændi
Ólafur Sigurðsson.



  • Skráð af:: Heiða Björk Árnadóttir
  • Dagsetning: 07.2011

  • (Titill 1):
  • Sjá einnig:
  • Skýringar:

<references group="nb" />

  • Tilvísanir:

<references />

  • Hlekkir: