„Bréf (Lbs1464,4to) PJtilSG“: Munur á milli breytinga

Úr Sigurdurmalari
Fara í flakkFara í leit
 
(Ein millibreyting ekki sýnd frá sama notandanum)
Lína 632: Lína 632:
===Umslag===
===Umslag===


 
<br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br> <br>




Lína 640: Lína 640:
* '''Dagsetning''': nóvember 2011
* '''Dagsetning''': nóvember 2011
----
----
==Sjá einnig==
==Sjá einnig==
==Skýringar==
==Skýringar==

Nýjasta útgáfa síðan 7. nóvember 2015 kl. 13:08


Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

  • Lykilorð:
  • Efni:
  • Nöfn tilgreind:


Bréf frá 3.okt. 1858


Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 1

Hofdölum þann 3. Octóber 1858


Ástkjæri frændi! falli þèr allt gott í Skaut.


Hjartanlega þakka eg þèr tilskrifið seínast eins og annað gott.


fátt gèt eg nú sagt þèr í frèttum í fáum orðum, jeg verð að vera


fáorður því margt kallar nú að mèr, líka muntú hafa frètt og fá


aðrar frètta-Rollur hèðann af landi, einkum hefir þú verið hèr


innlendur í Sumar eins og Ráðgjörðin, enn um það veit eg ekkert


jeg hef alltaf vonað eptir bréfi frá þèr, ef svo væri, en það er


árángurs laust híngað til. Mèr og mínum líður bærilega yfir


höfuð að segja, við höfum öll heilsu og forða sem stendr, enn heldr


horfist þúnglega á með það framvegis fyrir fleirstum, margt ber


til þess, enn það helsta er: bráðafárspestin á fjenu, sem alltaf fer


vagsandi svo að á 18 bæum í þessum hreppi drap hún í vetur nær 295


kindur þar af 18 hjá mèr af fáu fje. verðslunar þraungin í Sumar


og matar skortr, svo að færstir hafa feingið mat sem þurfu og ekki


þó þeir gjætu borgað hann útí hönd, en nóg framboðið af glisi og


óþarfa, nú eru fleirstir verðslunarstaðir hér matar lausir, og hvar


lendir það? Sumar veðráttánn hin bágasta vegna óþurka enn


grasið víðast nóg að vöxtum, nú er hèr mikill Snjór og bleyta svo


valla er fært bæa á milli fyrir ófærð, svo við sem í dag ættum að


fara í seinustu fjallskilagaungur, verðum að hætta við það á


meðann svona stendur, undir þessu liggur heíbjörg manna


útum víðaváng hjá sumum mikið sumum minna enn fleirst-


um nokkuð, og nú er fullkomið hríðar útlit. Auk þessa vofir


yfir oss fjárkláða pestin, enn ef við sleppum fyrir hen<n>i þó með


ærnum og íllþolandi kostnað til varðmannanna ár frá ári, þá


koma skaða bæturnar til Húnvetnínga á oss, Eins og þær eru


sanngjarnlega lagðar á!!! – Skeíðahreppsmenn úr Arnessyslu


komu híngað til fjárkaupa austann Hèraðsvatna; þann 26. f:m:





Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 2

lögðu þeir á fjöllinn með fjeð – að Sögn nær 1500 – þar af feingu þeir


50. í Ríps – 143. í Viðvíkur og 165. í Hólahreppi. Það fleirsta vetrgam


allt og hvör kind borguð með 3m eins 2 vetrar ær, enn lömb með 1m


jeg óska þeim af alhuga til lukku með heimferð sína og afnot


fjárins framvegis. í vor þann 16 Maí fæddist mèr sveinbarn


það var vatni ausið að gèfið Jóns nafn og lifir enn, svo nú hef eg


13 manns í heimili. Seinna í Sumar fæddi hin Systir þín dóttir, hún


dó óskyrð. jeg sagði þèr eitt sem að eg ekki hlakkaði til komu


Kammerráðs Christjáns í nágrennið af því það fylgdi: að við


yrðum að missa Hreppstjórann, þetta er nú framkomið, og mèr


uppá lagt það böl: trúss, sem eg er ekki fær fyrir: að vera kallaðr


Hreppstjóri enn gèta þó ekki verið það eptir þörfum, síst nú á þessum


verstu og síðustu tímum, er þó Kammerráðið bæði góður nágranni


og yfirvald, að því sem mèr er kunnugt. – tressið geingr


með Bókmentafjelags bækurnar, þú vissir mig vantaði 2. fyrstu


árángana 1855–56, seint í Sumar fjekk eg þá, með Clásen lausa-


kaupmanni, enn fyrir flutníngin á bókunum setti hann upp 3 mörk


jeg er heldr ekki búinn að fá þessa árs bækur nema Skírni og Skyrslur,


landshagsins, vantar Biskupasögur og Stjórnartíðindin sem Ari


segir ókomið, jeg hef heldur ekki greidt tillagið enn þá, og gèt


naumast haft góða trú á honum sem umboðsmanni fjelagsins því


illa er hann útsölu maður Þjóðólfs og Norðra, það veit eg. jeg vil


benda á Sigmund Palsson í Hofsós sem líklegann umboðsmann


fjelagsins ef hann feingist. Mörgum þykir slæmt að ekki kom


framhald af fornbrèfasafninu, og eptir því vona eg og óska svo


fljótt og iduglega sem verður, og eg vona að úr þessu bætist öllu


samann, Enn hvað sem nú þessu líður ætla eg að biðja þig


stórrar bónar og það er: að útvega mèr hjá fjelaginu svo


fullkominn og vandaðann Islands uppdrátt sem framast


er kostur á, jeg trúi ekki Ara mínum til þessa þó hann sje





Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 3

í þeim sporum að eiga að gjöra það, mèr er sagt að félags-


mennirnir fái hann með afslætti og þeim kjörum muntú líka


sæta fyrir mig, jeg treysti mèr ekki tilað geima hann í Einni


heild sundur sleginn, því bið eg þig að láta búa um hann á


líkann hátt og þann sem þú hafðir hèr um Sumarið eptir sem


þèr og þeim er kunna með að fara þykir best fara og senda


mèr hann á nærstkomandi Sumri svo umbúinn sem þèr best líkar


og um leið láta mig vita hvað hann kostar, og eins þín fyrirhöfn


jeg vil helst meiga ega við þig um hvörttveggja, enn með fyrstu


ferð láttú mig vita hvörs eg má vænta um þetta og fleira í frjettum.


Nú Sendi jeg þèr 5re í peníngum annaðhvört með þessum


miða eða í gègnum aðra uppá ávýsun, hvört heldr verður


veit eg ekki sem stendur, það er þóknun fyrir hann Axel


hvörn eg þakka þèr alúðlega. – Kona mín og börn,


móðir þín og kunníngjar biðja hjartannlega að heilsa


þèr. Lifðú nú vel og heill. Guð annist þig og allt þitt


Ráð! Þess óskar þinn einlæge frændi.


P Jonsson



P:S:


Mèr gleimdist að gèta þess: að kona mín sendir þér 1. Sokka, og eru þeir


saman við þá er móðir þín sendir þèr. Þetta verðr sendt með Arna Steffánss:


Skrifara frá Hofstaðaseli, sem nú ætlar að Sigla til hafnar frá Grafarós


með Skipstjórnar manni Dal. verðtú Sæll!

Umslag


Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.
















Bréf frá 6.janúar 1865


Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 1

Hofdölum þann 6 Janúar 1865


Ástkjæri frændi. Líði þèr ætíð vel!


Ætíð það liggur að eg sje kominn í bindindi við penna, blek


og pappír, eins og þú gètur til – Ekki fyrir varúð eða sparsemi


heldur fyrir andstreymi, apturför og leti; En þar sem eg verð


þess var af brèfi til móður þinnar að þú munt vilja hafa nokkuð


fyrir þitt, þá verð eg að leitast við að tína í þig eitthvert rusl,


bæði er að frjettir hefi eg ekki til svo teljandi sjeu, sem blöðin


og millifarendur ekki tjá, enda fær Bróður þinn það lítið eg hefi


til af þeim og þar gètur þú máské feingið þær. – Þá er fáorðlega


að mynnast á afhendíngu þíngtíðindanna til Hreppanna; hver


hana hefur á hendi þetta eða hitt skiptið varðar að vísu lítið um


heldur hitt hvernig hann er að kominn þeim 40S. sem hann vill


hafa fyrir af hendíngu þeirra og sem kallast sölulaun, jeg man


þó ekki betur en þíngið ályktaði að þau skyldu gèfins veitast


hverjum Hreppi, eins og náttúrlegt var, eða á ekki þjóðin þíngið


og þess verk? borgar hún ekki bæði þíngmönnum og allann prent-


unar kostnað? á hún þá ekki tíðindin með frjálsu, án þess hún


ætti að þurfa að borga þau að nýu nærri til hálfs? á ekki þjóðin


og þingið neitt húsnæði fyrir tíðindin, svo ekki þurfi að kaupa


það dyrum dómum að óviðkomandi mönnum? hvað er þá sem rètt-


lega þarf að kaupa? það, að taka hvert hefti úr sínum hlaða


þángað til öll eru feingin, og rètta þau í viðtakarans hönd. búið.


gètur nú þetta sanngjarnlega kostnað 40S. eða nærri helfmíng af


verðinu? Nær og hvar er það lagaboð útgèfið, sem þú vísar


til að heimili þetta? Eg hef hverkji sjeð það í Stjórnarmálefna-


tíðindonum, nje heyrt það löggildt með upplestri, jeg held því


að þetta sje eitthvað bogið. – Vel gèt eg skilið að ef sá starfi


er feingin í hendur einhverjum þeim, sem annaðhvert ekki vill eða


gètur annað gjört, en ætli sèr að lifa af því hvern dag í vellist-


íngum praktuglega, þá gèti hann vel eydt eins mörgum 40S.


eins og Hrepparnir eru á landi hèr, en gètur þjóðin eða má hún


vera ánægð með þá ráðsmennsku yfir eignum sínum! Ellegar má


hver einstakur maður gánga svo á þjóðar rètti og eignum, sjer í hag að





Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 2

taka 4–10. penínga fyrir 1. sem honum að rettu lagi bæri, fyrir


litilvægis þjenustu í hennar þarfir? Eins og eg fúslega játa að


verkamaðurinn sje verðugur sanngjarnra launa, eins verð eg að mót-


mæla að hann megi verða of handstór og fíngralángur, þó hann egi að taka


laun af því opinbera, eins og allt of mörgum er þó mjög hætt við, háu


launin eru heldur engin tryggíng fyrir góðri embættisfærslu, en


þau ofvöxnu ef til vill, til að gjöra íllt verra, og til að sökkva manni


til fulls í munaðar lífi og gjörsamlegt heílsu- hyrðu og skeítíngarleysi.


Eg fæ ekki betur sjeð en afhendíng þíngtíðindanna sje full launuð með


8–12S. sèrdeilis væri sá starfi feinginn þeim er byr nærri tíðinda hlöðun(n)i


en það, sem nú viðgeingst í því tilliti, mætti þjóðin ekki láta hlutlaust, og


víst hefur þíngið ekki ætlast til þeirrar aðferðar, þegar það ákvað


tíðindin ókeypis til Hreppanna, eins og sjálfsagt var.


Um Höfuð eða yfirstjórn Kirkjunnar hjá oss hefur þú verið nærgjætastr


hún er þó sannarlega launuð af því opinbera með 10 pen: fyrir 1. hún á


líka að vinna fyrir hið opinbera, hún ætti því fyrir þessi háu laun að


vinna af alebli til gagns en ekki ógagns, og hvað er þá sem eptir


hana liggur það er helst syni að hún haldi á stjórninni? Það helsta


mun ef laust vera, að hún slítur í sundur prestaköllin og Söfnuðinn


þeim eins nauðugt sem viljugt og optast án allrar þarfar, svo er þeim


sleingt hverju ofan á annað, eða skipt í sundur og þá slett sínum parti


í hvern til viðbótar og það enda í þá, sem vel mætti velgja við þeim


ef þeir þekk<t>u sjálfa sig og hvað þeir ættu að gjöra; allt er þetta sprott


-ið af þágu hau launanna eða gyrnd til þeirra, og án þess að setja


sèr rètt fyrir sjónir hvert maður sje vel kominn að þeim, gleimist skyldu


ræktin von bráðar, þetta er sannarleg dóttir hinnar fyrstu Syndar, og


verður með öblugu fylgi við hana Ekki síður en hún, Lands og Líða töpun;


Ekki er þetta Stjórn, heldur óstjórn, og verðskuldar ekki annað framar


en þá sömu aðferð er höfð var við manninn á Möðruvöllum um árið,


fyrst hún hefur ekki vilja eða menningu til að gjöra það sem gjöra þarf, og


ekki þá Sómatilfinníngu sjálf að leggja af sèr embættis Kápuna; það


skal eitt með fleiru órækt merki uppá skyldurækt og hæfilegleíka hennar


að ef hún ekki bráðlega, annað hvert sjálf eða með sínu tilstilli, hrekur


ástæður Magnúsar Eyríkssonar gègn Joh: Guðspjalli, þá hefur hún litla


eða eínga vyrðíngu fyrir hinni Kristilegu-Lúthersku trú, sem hún hefur





Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Bls. 3

þó svarið tryggðir, og eínga viðleitni til að verja, sèr tiltrúaðann, Kristin Söfn-


uð þeim skjæðustu afvegaleiðslum; þetta hefur þó Presta öldúngurinn Séra E: Th:


orðið til að byrja, hann er þó hverki hátt launaður nje lærður nema í þeim fyrrum


fordæmda Hólaskóla. En þeim yngri, sem eru geingnir úr þeim háu og fjölhæfu


vísinda Skólum, og sem sagt er að þeinki og álikti, þeir þegja allir við þessu ennnú,


eins og þá skyldi vanta upplysíngu, kjark og sannleiksást, sem til þessa útheimtist,


er hafa þó, eða sjálfsagt hyggja á Stóru Brauðin og háu launin. Nú er öldin önnur!


Um forngripa safnið verð eg að vera fáorður í þetta sinn, Eg álít enn sem fyrri forn-


Sögurnar þarflegar bæði til fróðleiks og Skémtunar, en þar sem eg hygg að fornöldin


eða rètt eptir mynd hennar, vísi varla upp hèr á landi, þá synist mèr forngripa safnið


að fleiru leiti miður nauðsinlegt, nema ef mindir af því væru þá þrikktar með


inní Sögu textann allstaðar hvar þær eiga við og mun það verða torsókt og Kostbært. –


Annars hefur almenníngur hèr eingin not af Safninu nema þeir sár fáu af öllum er Koma


á staðinn, máské fyrir borgun; að vísu gjæti það útvegað álitleg laun þegar fram(m)


í sækti, ef 1. eða 2 menn feingju allrahærsta Eínkaleyfi!! til að syna það


fyrir þá borgun er þeir hefðu Einka eginlegleika!! til að þiggja. En máske þèr


synist að Koma upp vopna smiðju – búri – æfíngum og burði, og þyrfti það þá að


verða sem allra fyrst, því nú er það mál uppi milli Suðurlands á eina síðu


og vestur- norður og austur lands á hina, að gömlu Jslendíngar hefðu ekki


horft á að leggja það undir vopnaþíng og dóm, fyrst ekki duga hyggileg


ogð, verk vinveitt orð, verk nje eptirdæmi. Nóg um þetta. – –


Nú Kèm eg til þess er þig snertir sjálfann með handverkið, og er það


bæði Heiður og þakkar vert að þú þannig príðir Musteri drottins, og


eins og eg hugsa að þú gángir frá því smíði, vildi eg af hjarta óska að sjálfir


Kènnendurnir príddu þaug eins á sinn hátt, með hreinni Kristilegri Kènníngu


og óstraffanlegu framferði sem og árvekni í sinni heíður legu Emb:stöðu


er því miður, það mun fara talsverdt á mis yfir hofuð. – Nú vildi eg


þú gjörðir svo vel að gèfa mèr greinilega lysíngu af altaristöblum þeim


er þú hefur gjört, bæði mèr og öðrum Kunníngjum þínum hèr til fróðleiks


og skèmtunar, svo maður fái að vita hvað þær eru stórar, hvernig lagaðar


hvert í eínum eða fleiri pörtum, hvert málað er á bert trje eða ekki, hverjar


mindir á hverjum stað og hvernig þeim er niður skipað, hverjir litir við hafðir


og hvað þær kosta, miðað við bæði stærð þeirra og vöndun. skje má að Norðlend-


íngar vildu fá hjá þèr þessháttar, þegar þeir hefðu kynnt sèr það af frásögn.


Nú þikist eg hafa borgað þèr B: … stafa brèfið, eg fæ við hentugleika að


vita hvert þú telur til skuldar hjá mèr fyrir það. Móður þín biður Kjærl:


að heilsa þèr – svo kveð eg þig með forlátsbón og óskum allra sannra gjæða


og vil finnast þinn eínlægur frændi PJonsson gjæt vel að geimir þetta


stendr þar. –




Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.

Umslag

















  • Skráð af: Sveini Yngva Egilssyni
  • Dagsetning: nóvember 2011

Sjá einnig

Skýringar

Tilvísanir

Tenglar