„Ritgerð (SG05-9) Brot úr Íslandssögu“: Munur á milli breytinga

Úr Sigurdurmalari
Fara í flakkFara í leit
 
(3 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 1: Lína 1:
* '''Handrit''': SG:05:9 Brot úr Íslandssögu
* '''Handrit''': SG-05-9 Brot úr Íslandssögu
* '''Safn''': [http://www.thjodminjasafn.is Þjóðminjasafn Íslands]
* '''Safn''': [http://www.thjodminjasafn.is Þjóðminjasafn Íslands]
* '''Dagsetning''': XXX
* '''Dagsetning''': (?)
----
----
* '''Lykilorð''':  
* '''Lykilorð''':  
* '''Efni''': Í Aðfangabók Þjóðminjasafns Íslands, bls. 104 stendur: „1 blað. Upphaf að ritgerð um glötun sjálfstæðis Íslands 1262."
* '''Efni''': Í Aðfangabók Þjóðminjasafns Íslands, bls. 104 stendur: „1 blað. Upphaf að ritgerð um glötun sjálfstæðis Íslands 1262.” [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498350 Sarpur, 2015]
* '''Nöfn tilgreind''': Ólafur Tryggvason, Ólafur helgi, Snorri goði, Skapti lögsögumaður, Síðu Hallur, Haraldur Sigurðarson
* '''Nöfn tilgreind''': Ólafur Tryggvason, Ólafur helgi, Snorri goði, Skapti lögsögumaður, Síðu Hallur, Haraldur Sigurðarson
----
----
==TITLE==
 
* <span style="color:#5b0b16">'''Texti'''</span>:  
=='''Texti''':==
''<!-- SETJIÐ TEXTA HÉR Á EFTIR.-->
===bls. 1===
===bls. 1===
[[File:A-SG05-9_1.jpg|380px|thumb|right| <br /> [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498350 Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.]]]
:::<u>brot úr Íslandssögu</u> [miðjusett]
:::<u>brot úr Íslandssögu</u> [miðjusett]
::gott er að hafa strákin og géta kent honum um
::gott er að hafa strákin og géta kent honum um
::::: gamalt máltæki
::::: gamalt máltæki
<br/> Þettað sannast optá Íslendingum
<br/>þegar þeir géra eitthvað heimsku strikið <del>þá</del>
<br/>þá hefur þeim optast orðið að kenna öðrum um
<br/>það einkum lega dönum eru Danir þá kolbítar
<br/>sem ligga í ösku stó eða fífl sem standa
<br/>rett lausir firir hvers mans (hvata!) [?]<ref>[ath! skrift]</ref> eins og hjalti
<br/>forðum, með ann hann var fíbl, eða erum ver
<br/>orðnir að smá krökkum sem búið er að bera rassin á
<br/>og sem verðum að segja til að fækka rassskell
<br/>onum: ekki gerði jeg það strákurin han
<br/>sören gérði það.
<br/>hverjum eigum vér að þakka það happa strikið
<br/>að landið komst undir konúng ekki Dönum
<br/>ekki Norðmönnum heldur sjálfum oss og
<br/>okkur einstöku verk higni og hagannlegu
<br/>fram síni    að sönnu lagði Olafur Triggvas.
<br/>grund völlin á aronum 99      er hann tók helztu
<br/>manna syni í gíslíng hér af landi, er hann
<br/>vildi koma hér á kristni. en þettað átti ekki
<br/>að géra neinn skaða því það átti einmiðt að
<br/>verða landsmönnum til við vörunar, enn
<br/>oss varð ekki kápan ur því klæðinu því árið
<br/><sup>1027 til</sup>1029. þegar Olafur helgi fór að halda því
<br/>sama á fram <sup>og fala landið</sup> þá képtust menn hver í kappi
<br/>við annann að senda sónû sína til Noregs
<br/>i greipar Olafa 1) og attu þeir þá vísa afar
<br/>kosti eins og raun varðá <image>∫</image><ref>[sjá frumritið]</ref> og sem þeir þá 
<br/>firir skömmu máttu<red>[ath! óskýrt orðalag] vera búnir að reka sig
<br/>á
<br/>______________________________________________________
<br/>1) Fornm IV. kap 126 kap 132


<br/>[*Ath! eftirfarandi texti er á hægri spássíu. Númera merkt hér.]
Þettað sannast optá Íslendingum
<br/>[1]<image>∫</image>því sinir þeirra voru haldnir
 
<br/>sem ó frjálsir men og sendir
þegar þeir géra eitthvað heimsku strikið <del>þá</del>
<br/>forsendingum <sup>sem þórddur snorrason</sup> svo þeir komust
 
<br/>nauðuglega hingað með lifi
þá hefur þeim optast orðið að kenna öðrum um
<br/>kap 134. kap 137
 
það einkum lega dönum eru Danir þá kolbítar
 
sem ligga í ösku stó eða fífl sem standa
 
rett lausir firir hvers mans (hvata!) [?]<ref>[ath! skrift]</ref> eins og hjalti
 
forðum, með ann hann var fíbl, eða erum ver
 
orðnir að smá krökkum sem búið er að bera rassin á
 
og sem verðum að segja til að fækka rassskell
 
onum: ekki gerði jeg það strákurin han
 
sören gérði það.
 
hverjum eigum vér að þakka það happa strikið
 
að landið komst undir konúng ekki Dönum
 
ekki Norðmönnum heldur sjálfum oss og
 
okkur einstöku verk higni og hagannlegu
 
fram síni    að sönnu lagði Olafur Triggvas.
 
grund völlin á aronum 99      er hann tók helztu
 
manna syni í gíslíng hér af landi, er hann
 
vildi koma hér á kristni. en þettað átti ekki
 
að géra neinn skaða því það átti einmiðt að
 
verða landsmönnum til við vörunar, enn
 
oss varð ekki kápan ur því klæðinu því árið
 
<sup>1027 til</sup>1029. þegar Olafur helgi fór að halda því
 
sama á fram <sup>og fala landið</sup> þá képtust menn hver í kappi
 
við annann að senda sónû sína til Noregs
 
i greipar Olafa 1) og attu þeir þá vísa afar
 
kosti eins og raun varðá <image>∫</image><ref>[sjá frumritið]</ref> og sem þeir þá 
 
firir skömmu máttu<red>[ath! óskýrt orðalag] vera búnir að reka sig
 
á
 
______________________________________________________
 
1) Fornm IV. kap 126 kap 132
 
 
[*Ath! eftirfarandi texti er á hægri spássíu. Númera merkt hér.]
 
[1]<image>∫</image>því sinir þeirra voru haldnir
 
sem ó frjálsir men og sendir
 
forsendingum <sup>sem þórddur snorrason</sup> svo þeir komust
 
nauðuglega hingað með lifi
 
kap 134. kap 137


===bls. 2===
===bls. 2===
<br/>[vinstri opna]
[[File:A-SG05-9_2.jpg|380px|thumb|right| <br /> [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498350 Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.]]]
<br/>
 
<br/>eg hefði ekki undrast yfir þessari fá visku
[vinstri opna]
<br/>af sum um, enn eg undrast yfir að að Snorri
 
<br/>goði og Skapti lög <sup>sögu</sup> maður og Síðu hallur
 
<br/>skildu þanníg láta skjóta sér ref firir rass
 
<br/>og floka <ref>[ath! óskýr skrift]</ref> að að bjoða strax Norðmönnum
eg hefði ekki undrast yfir þessari fá visku
<br/>magan og það að orsaka lausu því þá
 
<br/>þurtu þeir ekki að láta kúasig en karla grein<ref>[greyin]</ref>
af sum um, enn eg undrast yfir að að Snorri
<br/>hafa haldið að konungur gæfi strákonum
 
<br/>ein hverjar flíkur sem þeir gætu sint sig í
goði og Skapti lög <sup>sögu</sup> maður og Síðu hallur
<br/>á alþíngi ætli men kannist við skeitið?
 
<br/>alt er sama tóbakið og nú
skildu þanníg láta skjóta sér ref firir rass
<br/>enn í það sinni þurfti ekki á fram kvæmdum
 
<br/>og skarp skigni íslendínga að halda, því Olafr
og floka <ref>[ath! óskýr skrift]</ref> að að bjoða strax Norðmönnum
<br/>konúngr fékk annað að starfa sem var að  
 
<br/>skiljast við þennan heim
magan og það að orsaka lausu því þá
<br/>Haraldr sigurðarson hélt og því sama
 
<br/>á fram enn hann fékk sama starfa
þurtu þeir ekki að láta kúasig en karla grein<ref>[greyin]</ref>
<br/>
 
<!--TEXTI ENDAR HÉR -->''
hafa haldið að konungur gæfi strákonum
 
ein hverjar flíkur sem þeir gætu sint sig í
 
á alþíngi ætli men kannist við skeitið?
 
alt er sama tóbakið og nú
 
enn í það sinni þurfti ekki á fram kvæmdum
 
og skarp skigni íslendínga að halda, því Olafr
 
konúngr fékk annað að starfa sem var að  
 
skiljast við þennan heim
 
Haraldr sigurðarson hélt og því sama
 
á fram enn hann fékk sama starfa
 
 
''
----
----
* '''Gæði handrits''':
* '''Athugasemdir''': það er heilmikið eftir af þessari örk. Einungis búið að skrifa á eina og hálfa síðu af fjórum.
* '''Athugasemdir''': það er heilmikið eftir af þessari örk. Einungis búið að skrifa á eina og hálfa síðu af fjórum.
* '''Skönnuð mynd''':
----
----
* '''Skráð af''': Edda Björnsdóttir
* '''Skráð af''': Edda Björnsdóttir

Nýjasta útgáfa síðan 28. september 2015 kl. 22:39

  • Lykilorð:
  • Efni: Í Aðfangabók Þjóðminjasafns Íslands, bls. 104 stendur: „1 blað. Upphaf að ritgerð um glötun sjálfstæðis Íslands 1262.” Sarpur, 2015
  • Nöfn tilgreind: Ólafur Tryggvason, Ólafur helgi, Snorri goði, Skapti lögsögumaður, Síðu Hallur, Haraldur Sigurðarson

Texti:

bls. 1


Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.
brot úr Íslandssögu [miðjusett]
gott er að hafa strákin og géta kent honum um
gamalt máltæki

Þettað sannast optá Íslendingum

þegar þeir géra eitthvað heimsku strikið þá

þá hefur þeim optast orðið að kenna öðrum um

það einkum lega dönum eru Danir þá kolbítar

sem ligga í ösku stó eða fífl sem standa

rett lausir firir hvers mans (hvata!) [?][1] eins og hjalti

forðum, með ann hann var fíbl, eða erum ver

orðnir að smá krökkum sem búið er að bera rassin á

og sem verðum að segja til að fækka rassskell

onum: ekki gerði jeg það strákurin han

sören gérði það.

hverjum eigum vér að þakka það happa strikið

að landið komst undir konúng ekki Dönum

ekki Norðmönnum heldur sjálfum oss og

okkur einstöku verk higni og hagannlegu

fram síni að sönnu lagði Olafur Triggvas.

grund völlin á aronum 99 er hann tók helztu

manna syni í gíslíng hér af landi, er hann

vildi koma hér á kristni. en þettað átti ekki

að géra neinn skaða því það átti einmiðt að

verða landsmönnum til við vörunar, enn

oss varð ekki kápan ur því klæðinu því árið

1027 til1029. þegar Olafur helgi fór að halda því

sama á fram og fala landið þá képtust menn hver í kappi

við annann að senda sónû sína til Noregs

i greipar Olafa 1) og attu þeir þá vísa afar

kosti eins og raun varðá <image>∫</image>[2] og sem þeir þá

firir skömmu máttu<red>[ath! óskýrt orðalag] vera búnir að reka sig

á

______________________________________________________

1) Fornm IV. kap 126 kap 132


[*Ath! eftirfarandi texti er á hægri spássíu. Númera merkt hér.]

[1]<image>∫</image>því sinir þeirra voru haldnir

sem ó frjálsir men og sendir

forsendingum sem þórddur snorrason svo þeir komust

nauðuglega hingað með lifi

kap 134. kap 137

bls. 2


Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.

[vinstri opna]


eg hefði ekki undrast yfir þessari fá visku

af sum um, enn eg undrast yfir að að Snorri

goði og Skapti lög sögu maður og Síðu hallur

skildu þanníg láta skjóta sér ref firir rass

og floka [3] að að bjoða strax Norðmönnum

magan og það að orsaka lausu því þá

þurtu þeir ekki að láta kúasig en karla grein[4]

hafa haldið að konungur gæfi strákonum

ein hverjar flíkur sem þeir gætu sint sig í

á alþíngi ætli men kannist við skeitið?

alt er sama tóbakið og nú

enn í það sinni þurfti ekki á fram kvæmdum

og skarp skigni íslendínga að halda, því Olafr

konúngr fékk annað að starfa sem var að

skiljast við þennan heim

Haraldr sigurðarson hélt og því sama

á fram enn hann fékk sama starfa


  • Athugasemdir: það er heilmikið eftir af þessari örk. Einungis búið að skrifa á eina og hálfa síðu af fjórum.
  • Skráð af: Edda Björnsdóttir
  • Dagsetning: 06.2012

Sjá einnig

Skýringar

Tilvísanir

  1. ↑ [ath! skrift]
  2. ↑ [sjá frumritið]
  3. ↑ [ath! óskýr skrift]
  4. ↑ [greyin]

Tenglar

Sótt frá „https://sigurdurmalari.hi.is/wiki/index.php?title=Ritgerð_(SG05-9)_Brot_úr_Íslandssögu&oldid=9844“