Ritgerð (SG05-9) Brot úr Íslandssögu

• Handrit: XXX
• Safn: Þjóðminjasafn Íslands
• Dagsetning: XXX

---

• Lykilorð:
• Efni: XXXX
• Nöfn tilgreind: XXXXXXX

---

TITLE

• Texti:

bls. 1

brot úr Íslandssögu [miðjusett]

gott er að hafa strákin og géta kent honum um

gamalt máltæki

Þettað sannast optá Íslendingum þegar eþir géra eitthvað heimsku strikið þá þá hefur þeim optast orðið að kenna örðum um það einkum lega dönum eru Danir þá kulbítar sem ligga í ösku stó eða fífl sem standa rett lausir firir hvers mans hrotu eins og hjalti forðum, með ann hann var fíbl, eða erum ver orðnir að smá krökkum sem búið er að bera rassiná og sem verðum að segja til að fækka rassskell on um: ekki gerði jeg það strákur in han sören gérði það. hverjum eigum vér að þakka það happa strikið að landið komst undir konúng ekki Dönum ekki Norðmönnum heldur sjálfum oss og okkur einstöku verk higni og hagannlegu fram síni að sönnu lagði Olafur Triggvas. grund völlin á aronum 99 er hann tók helztu manna syni í gíslíng hér af landi, er hann vildi koma hér á kristni. en þettað átti ekki að géra meirn skaða því það átti einmiðt að verða landsmönnum til við vörunar, enn oss varð ekki kápan ur því klæðinu því árið ^{1027 til}1029. þegar Olafur helgi fór að halda því sama á fram ^{og fala landið} þá képtust menn hver í kappi við annann að senda sónû sína til Noregs i greipar Olafa 1) og attu þeir þá vísa afar kosti eins og raun varðá <image>∫</image> og sem þeir þá firir skömmu máttu<red>[ath! óskýrt orðalag] vera búnir að reka sig á

__________________________________________________________ 1) Forum IV. kap 126 þar 132 ^{kap 134. þar 137}

[*Ath! eftirfarandi texti er á hægri spássíu. Númera merkt hér.] [1]<image>∫</image>því sinir þeirra voru haldnir sem ó frjálsir men og sendir for sendingar ^{sem þórddur snorrason} þo þeir komast nauðuglega hingað með lifi [bls. 2]

eg hefði ekki undrast yfir þessari fá visku af seum um, enn eg undrast yfir að að Snorri sögu goði og Skapti lög maður og Síðu hallur skildu þanníg láta skjóta sér ref firir rass og flaka að að bjoða strase Norðmönnum magan og það að orsaka lausu því þá þurtu þeir ekki að láta kúasig en karla grei[i]n hafa haldið að konungur gæfi strákonum ein hverjar flíkur sem þeir gætu sínt sig í á alþíngi ætli men kannist við skeitið? alt er sama tóbakið og nú enn í það sinni þurfti ekki á fram vkæmdum og skorp skigni íslendínga að hada, því Olafr þau úngu fékk annað að starfa sem var að skiljast við þennan heim Haraldr sigurðarson hélt og því sama á fram enn hann fékk sama starfa

[það er heilmikið eftir af þessari örk. Einungis búið að skrifa á eina og hálfa síðu af fjórum]

---

• Gæði handrits:
• Athugasemdir: Aðfangabók Þjóðminjasafns Íslands, bls. 104: „1 blað. Upphaf að ritgerð um glötun sjálfstæðis Íslands 1262."
• Skönnuð mynd:

---

• Skráð af: Edda Björnsdóttir
• Dagsetning: 06.2012

---