Dramað
- Höfundur: Ólafur Gunnlaugsson (1831-1894)
- Handrit: Det Kongelige Bibliotek. Håndskrifter. Gisli Brynjolfsson d. yngres Brevveksl. NKS 3263 kvart, G.
- Safn: Konunglega bókasafnið í Kaupmannahöfn
- Dagsetning: ódagsett
- Lýsing: „Leikurinn er handskrifaður á örk, að stærð um það bil A4, sem brotin er saman þannig að úr verða fjórar síður. Örkin, sem er ódagsett, leyndist meðal bréfa frá Ólafi Gunnlaugssyni, manni sem Benedikt Gröndal lýsir sem „fínum mjög og óíslenskulegum“ í ævisögu sinni, Dægradvöl.“ [1]
- Efni: „[S]tutt brot úr leik eftir fyrrverandi íslenskan stúdent í Höfn og kemur persóna Sigurðar [Guðmundssonar] þar fyrir.“ [2]
- Persónur: Grímur [Thomsen], Garða Björn, Sigurður sjéní (Blyphemus).
Texti
Bls. 1
Það er brot úr drama og koma fyrir í því Garða Björn og Blyphemus, Grímur og Alexander mikli, Þjóðólfur, kaupmaður Smith og andi Repps osfrv.
Grímur liggur í rúminu með Byron á yfirsænginni. Björn fyrir utan dyrnar og ber uppá.
Gr. Hvað er þetta?
B. Það er jeg Gr. Hver andskotinn? B. O’ekki er það nú eiginlega hann. Gr. Hver skrattinn er að lemja? B. Það er drengur. Gr. Það er Rykkari. B. Það er Björn. Gr. Er það Björn? B. Sex dalir. Gr. Jeg kem strax. B. Ljúkið þér upp. Gr. Jeg verð að klæða mig. B. Jeg brýt hurðina! Gr. Bíðið þér solítið B. Sex dalir! Gr. Já jeg kem B. Nú brýt jeg upp. Gr. Þá kem jeg berlæraður B. Það mun valla líða yfir mig (Grímur birtist á snjóhvítri skyrtu) B. Sex dalir, Monsieur Doctor. Gr. Já, það er rétt, í þetta sinn. B. Hvað þá Gr. Peningaekla B. En jeg hef ekkert að lifa á. |
Gr. Jeg ekki heldur.
B. Það var Satans. Gr. Það kostar mikið að eiga Byron. B. Er það Biblían Gr. Nei. B. Sex dalir. Gr. Núna sem stendr … rétt núna. B. Hvað þá Gr. Rétt ‒ rétt ... rétt. B. Hver andskotinn gengr að manninum Gr. Hér er frakki. B. Til hvers Gr. Hann er þó alténd sex dala virði. B. Ekki kemst jeg í hann. Gr. Hann gæti gliðnað út. B. Hver andskotinn! Gr. Já það er leiðinlegt. B. Jeg tek þessa Ljóðabiblíu. Gr. Nei, blessaður Björn. B. Jæja, þá er bezt jeg taki frakkann, ekki er hann nú raunar Gesandti- -legur.
|
Bls. 2
Gr. Já það er leiðinlegt þetta.
(Syngur) „Háum helst und öldum hafs á botni köldum vil jeg lúinn leggja bein.“ B. Ætlið þér að drepa yður? Gr. Nei, en frakkinn kostar meir en 6 dali. B. Nú... Gr. Já, jeg vil hafa á milli. B. Það er trúlegt, þér sem aldrei gétið borgað. Gr. Jeg heimta það á milli að þér séuð sannur Íslendingur. B. Já, ég er nú ekki vel inni í því; hvernig ætti það að vera? Gr. Það er að jeta hákall, drekka brennivín, setja upp hunds- -haus og kveða rímur ... B. Já, þá held jeg, jeg verði ósannur Íslendingur alltaf í yðar augum. Gr. Hvað? B. Þér ættuð raunar skilið að þér væruð rassskelltir með há- -kallshaus.‒ Gr Sýngur: „Á hálu hvílast þangi Á hörðum sjóargangi Undir höfði unnarsteinn.“ (Barið) [Gr.] Ætli það sjé annar Rykkari? B. Hafið þér marga? Gr. (syngur) „Andinn mælti af móði Mitt nafn er Legio
|
Það hafa hyggnir menn
Sex þúsund saman reiknað Sex hundruð þar við teiknað Sextíu og sex til enn.“ B. Guð hjálpi yður Gr. Hnerraði jeg? B. Nei, þér súnguð. Gr. Syng jeg svo illa? B. Onei! Ekki nema það er gorhljóð. Gr. Hvað (Barið) ... Má, jeg kalla „Kom ind“ uppá yðar an og Tilsvar. B. Það var helvíti ef jeg á að standa fyrir yðar hel- -vítis Rykkurum. Gr. Nei ... já ... „einstak- -lingur vertu nú hraustur“ „Kom ind“! Sigurður Sjéní. Nei, sko andskotans manninn í skyrt- -unni, með Byron í hendinni. Gr. Hvað segið þér í fréttum, Sigurður minn? S. Feldardálkur! Gr. Hjartað í mér var á leiðin- -ni ofaní lærin. S. Bryntröll. Gr. Hvað viljið þér eiginlega? S. Tíglamöttull. Gr. Þér hafið víst ætlað að biðja mig um Ideer. S. Koffur! Nei, hamingjan forði mér frá því ... Björn, kond’ út) |
Bls. 3
Björn. Já, jég held eg megi verða feginn ... (fara)
Grímur (sýngur): Og þó enginn gráti
Yfir mínu láti
Hvorki sveinn né svanni neinn
O, Herregud, það fer svona hvað eftir annað og
jeg, sem átti að finna hann Krieger kl. 10, hann
bíður eptir fréttum frá Fróni …
„Annað brot, þar kémr andi Repps og
Grímur rekr við af hræðslu.“.
Repp: í hvítum klæðum með gullsveig um höfuðið:
„Dimmt er og dimmt er
yfir danskri foldu
bjart er, og bjart er
yfir bláum ísi
hver kaus þig kögursveinn,
konúngborna
jökulmey að játa
föntum fláum.“
Kr Hvaða ólykt er hér inni?
Gr Ekki hefi jeg rekið við.
Kr Þér skrökvið, það er svartur blettur á tungunni á yður.
Gr Það er af því að jeg lét upp í mig pennann þegar jeg
var að skrifa fréttir frá Íslandi
Kr Það er sama, hér er makalaus ólykt.
Andi Repps. Ó ekki er það að furða það er af Dönum.
Bls. 4
Kr Hvaða maður er þetta?
Gr Æ, spyrjið þér mig ekki að því blessaður
herra, hann er dauðr og fyrirgefr mér ekki
þann dónaskap, sem jeg gerði honum með ...
..... það var út úr kortinu eins og þér vitið ....
Og svo framvegis meira
sem ég ekki nenni að skrifa
þér!
Til Steingríms Thorsteinsson
- Skráð af: María Kristjánsdóttir, o.
- Dagsetning: 12.2015