Skoða efni Ritgerð (SG-05-16) Um nauðsyn þess að horfa til fortíðarinnar um leið og áfram er haldið

Úr Sigurdurmalari

← Ritgerð (SG-05-16) Um nauðsyn þess að horfa til fortíðarinnar um leið og áfram er haldið

Þú hefur ekki réttindi til að breyta þessari síðu, af eftirfarandi ástæðu:

---

Þú getur skoðað og afritað kóða þessarar síðu.

* '''Handrit''': SG:05:16 Um nauðsyn þess að horfa til fortíðarinnar um leið og áfram er haldið * '''Safn''': [http://www.thjodminjasafn.is Þjóðminjasafn Íslands] * '''Dagsetning''': (?) ---- * '''Lykilorð''': Viðvörun eftir Bjarna Thorarensen, kvæði, pólitík, Þjóðgripa og fornmenjasafn Reykjavíkur * '''Efni''': Grein um mikilvægi þess að fólk þekki sögu sína og líti til baka í stað þess að horfa eingöngu fram á veginn. Þessum orðum sínum beinir hann sérstaklega til þeirra sem völd hafa í samfélaginu. * '''Nöfn tilgreind''': Bjarni Thórarensen, Guðinn Janus ---- =='''Texti'''== ===bls. 1=== [[File:A-SG05-16_1.jpg|380px|thumb|right| <br /> [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498333 Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.]]] [framsíða] <del>þessa hluti ^{sem hér á eptir skal nafn greina} géf eg undir skrifaður þjóð gripa og [1] forn menja safninu í Reykjavík, skilmála laust, enn einúngis í þeim til gángi að reina að efla fram farir safnsins, sem er sam groið framförum landsins, og þekking Íslendinga á sögulandsins bæði að fornu og nýju, þettað er nú mín skoðun á málinu.</del> <ref group="sk">[Strikað hefur verið í kringum þessa klausu og svo yfir textann með einu lóðréttu striki.]</ref> Það er orðinn spá ní þjóðar skaðinn hjá Ílendingum <corr>Íslendingum</corr> sem vér höfum ei aður þekkt og sem þeir halda að miði til fram fara ^{en það er} að horfa og gánga beint á fram, enn líta hverki til hægri né vinstri <u>og allra síst til baka</u>, þessa men vildi eg sist velja <del>til</del>^fyrir lestreka þjóðarinnar, því svomikið þekki eg af eginn reinslu ^{og er eg þó norðlenskur} að best hagar lesta mannin um að géta hort bæði framm og aptur ef hann hefir marga hesta i eptir dragi hvað mun þá sá þurfa sem hefir heilann þjoðflokkí eptir dragi til að stjórna <image>innsetningarmerki, vísar til athugasemdar [2] á spássíu</image>^{og leiðbeina} vér erum ekki gjö^rðir af steini eða neínir [ath] [2] ein trján ingar <ref group="sk">[ath óskýr skrift]</ref>, heldur höfum ver liðî i háls inum til þess vergétum hort bæði framm og aptur. þar sjálvis <ref group="sk">[ath! skrift líklega <corr>sjálfur</corr>]</ref> guðinn Janus sem var gjörður af steini hafði andlit bæði aptann ogframan hvers vegna? af því hann var úr steini og hálsliða laus en varð samt að géta litið fram og til baka því annars var hann ekki forsjál<del>l</del>nislegur látum oss neita þess að við erum betur úr garði g jörðir en hann og venjum oss á að horfa skín sam lega fram og aptur [*Ath! Á hægri spássíu stendur eftirfarandi númerað hér: [1] <u>viðvörun</u> Maður:því horfirðu fram? - eg lit eptir veginum fremra - maður, horfðu vér nær! ligurí götunni steinn. Bjarni Thórarensen. [2] leing hefir verið á litið hentast smalanum að han gétí litíð í kríngum sig ætli það sé kki eins með þá sem ega að veita um sjón heilum þjóðum. ===bls. 2=== [[File:A-SG05-16_2.jpg|380px|thumb|right| <br /> [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498333 Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.]]] [vinstri opna] skritið er það að þeir^{lærðu men}menn sem eg hefi mest heirt hrósa því að horfa ^beint fram á við enn ekki til baka í tímann, þeir keppast við að setja börn síní skóla, en hvað géra þeir þar? lesa gamlar bækur er þettað þá ekki ein midt að horfa aptur á bak? jú, og þettað g éra þeir óvitandi og með þessu játa þeir þeyjandi að úngir men geti orðið gamlir í anda, eða gömlum híggnari, víðað lesa gamlar bækur menn hafa ^mikla reinslu<del>na</del> firir sér með þann um líðna tíma, enn með þann tíma sem fer í hönd hafa men als eínga reinslu það er því að tefla á tvær hættur að treista <del>úngum</del> nýungum – maður veit jafnann hvað maður hefir átt enn ekki hvað maður hr eppir heim inum hefir jafn an farið fram í sumu enn í sumu aptur ^{en hann stendur skjalan <corr>sjaldan</corr> í stað} og svo mun það jafnann verða, þess vegna horfa allar skínsam ar þjóðir fram og aptur, hvernig á sú þjóð að vita hvað sér hagar sem einga innlenda reinslu hefir og sem ekki þekkir sína eginn sögu, það [1]irði eins og gamall maður sem g eíngur í barndómi<image>innsetningarmerki, vísar til athugasemdar [1] á vinstri spássíu.</image> það má fullirða að mörgum Íslendíngum hefir orð ið það að mestu tjóni að þeir hafa hort of lángt og of mikið á fram, þáng<del>k</del>að til þeir hafa séð alt í þoku og seinast hafa þeir dottið nær því um sjálfa sig fist er að horfa niður firir fæturnar á sér ef maður vill komast á fram því annar er hættvið að <del>fari firir</del> sama hætti leggi firir manni og skáldið varið mannin við <del>forðum</del> maður því horfurðu framm etc *ath eftirfarandi var á vinstri spássíu. Númerað hér: [1] eða eins og barn sem hefði alist upp meðal villi manna eptir þessari kenning þirftu börnin ekkert að læra af þeim eldri ===bls. 3=== [[File:A-SG05-16_3.jpg|380px|thumb|right| <br /> [http://sarpur.is/Adfang.aspx?AdfangID=498333 Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.]]] [hægri opna] Látum okkur þessa við vörun ^skaldsins að kénningu verða við skulum hvorki horfa of hátt, né eingaungu fram, en við skulum firstlíta niður firir fæturnar a okkur, og í kringum okkur, því annars kann manni verða margt að fóta kebli og einnig kann maður að géta feingið ó þægi legar bak slettur ef men aldrei horfa til baka. notum alt það góða sem næst okkur er sem vér þekkjum og sem vér eig ûm hægast með að ná ^{þó það sé smátt}<image>innsetningarmerki vísar í athugasemd á hægri spássíu</image> síðann gétum [1] við hort leingur fram, og seilst eptir því sem örðugra er að ná og þá erum vér ^firstverðugir að ná því. '' ---- * '''Athugasemdir''': Það er líklegt að ljóð Bjarna Thórarensen hafi verið inngangur í stað athugasemdar þrátt fyrir að vera á spássíunni við hlið uppkastsins af afsali hans til Þjóðgripa og fornmenjasafns Reykjavíkur. Í ''Kvæði Bjarna Thórarensens Amtmanns'', 1847 bls. 84 er uppsetningin önnur eða: Viðvörun Maður, því horfirðu fram? - Jeg lít eptir veginum fremri.- Maður, horfðu þjer nær, luggur í götunni steinn. Sigurður hefur væntanlega skrifað kvæðið eins og raun bar vitni vegna plássleysis á blaðinu. ---- * '''Skráð af''': Edda Björnsdóttir * '''Dagsetning''': 06. 2012 ---- ==Sjá einnig== [http://hdl.handle.net/2027/nyp.33433075840706?urlappend=%3Bseq=98 ''Kvæði Bjarna Thórarensens Amtmanns'' Hið Íslenzka bókmentafjelag, Kaupmannahöfn 1847, bls. 84] ==Skýringar== <references group="sk" /> ==Tilvísanir== <references /> ==Tenglar== [http://hdl.handle.net/2027/nyp.33433075840706 ''Kvæði Bjarna Thórarensens Amtmanns'' Hið Íslenzka bókmentafjelag, Kaupmannahöfn 1847] [[Category:Ritgerðir]][[Category:All entries]]

Aftur á: Ritgerð (SG-05-16) Um nauðsyn þess að horfa til fortíðarinnar um leið og áfram er haldið.