Ritgerð (SG05-9) Brot úr Íslandssögu
- Handrit: XXX
- Safn: Þjóðminjasafn Íslands
- Dagsetning: XXX
- Lykilorð:
- Efni: XXXX
- Nöfn tilgreind: XXXXXXX
TITLE
- Texti:
bls. 1
- brot úr Íslandssögu [miðjusett]
- gott er að hafa strákin og géta kent honum um
- gamalt máltæki
Þettað sannast optá Íslendingum
þegar eþir géra eitthvað heimsku strikið þá
þá hefur þeim optast orðið að kenna örðum um
það einkum lega dönum eru Danir þá kulbítar
sem ligga í ösku stó eða fífl sem standa
rett lausir firir hvers mans hrotu<ref>[ath! skrift]</ref> eins og hjalti
forðum, með ann hann var fíbl, eða erum ver
orðnir að smá krökkum sem búið er að bera rassiná
og sem verðum að segja til að fækka rassskell
on um: ekki gerði jeg það strákur in han
sören gérði það.
hverjum eigum vér að þakka það happa strikið
að landið komst undir konúng ekki Dönum
ekki Norðmönnum heldur sjálfum oss og
okkur einstöku verk higni og hagannlegu
fram síni að sönnu lagði Olafur Triggvas.
grund völlin á aronum 99 er hann tók helztu
manna syni í gíslíng hér af landi, er hann
vildi koma hér á kristni. en þettað átti ekki
að géra meirn skaða því það átti einmiðt að
verða landsmönnum til við vörunar, enn
oss varð ekki kápan ur því klæðinu því árið
1027 til1029. þegar Olafur helgi fór að halda því
sama á fram og fala landið þá képtust menn hver í kappi
við annann að senda sónû sína til Noregs
i greipar Olafa 1) og attu þeir þá vísa afar
kosti eins og raun varðá <image>∫</image><ref>[sjá mynd</ref> og sem þeir þá
firir skömmu máttu<red>[ath! óskýrt orðalag] vera búnir að reka sig
á
__________________________________________________________ 1) Forum IV. kap 126 þar 132 kap 134. þar 137
[*Ath! eftirfarandi texti er á hægri spássíu. Númera merkt hér.]
[1]<image>∫</image>því sinir þeirra voru haldnir
sem ó frjálsir men og sendir
for sendingar sem þórddur snorrason þo þeir komast
nauðuglega hingað með lifi
[bls. 2]
eg hefði ekki undrast yfir þessari fá visku af seum um, enn eg undrast yfir að að Snorri sögu goði og Skapti lög maður og Síðu hallur skildu þanníg láta skjóta sér ref firir rass og flaka að að bjoða strase Norðmönnum magan og það að orsaka lausu því þá þurtu þeir ekki að láta kúasig en karla grei[i]n hafa haldið að konungur gæfi strákonum ein hverjar flíkur sem þeir gætu sínt sig í á alþíngi ætli men kannist við skeitið? alt er sama tóbakið og nú enn í það sinni þurfti ekki á fram vkæmdum og skorp skigni íslendínga að hada, því Olafr þau úngu fékk annað að starfa sem var að skiljast við þennan heim Haraldr sigurðarson hélt og því sama á fram enn hann fékk sama starfa
[það er heilmikið eftir af þessari örk. Einungis búið að skrifa á eina og hálfa síðu af fjórum]
- Gæði handrits:
- Athugasemdir: Aðfangabók Þjóðminjasafns Íslands, bls. 104: „1 blað. Upphaf að ritgerð um glötun sjálfstæðis Íslands 1262."
- Skönnuð mynd:
- Skráð af: Edda Björnsdóttir
- Dagsetning: 06.2012
Sjá einnig
Skýringar
<references group="sk" />
Tilvísanir
<references />
