„Bréf (SG02-222)“: Munur á milli breytinga

Úr Sigurdurmalari
Fara í flakkFara í leit
Lína 203: Lína 203:
og innan að undan teknum einstaklingum  
og innan að undan teknum einstaklingum  


hér verða nú allir að heita <u>sem</u> ef þeir
hér verða nú allir að heita <u>sen</u> ef þeir


annars eru ærlegir menn kallaðir og kvennsnipt  
annars eru ærlegir menn kallaðir og kvennsnipt  
Lína 221: Lína 221:
veglegra að heita uppa dönsku
veglegra að heita uppa dönsku
----
----
===bls. 4===
===bls. 4===
[[File:A-SG02-222_4.jpg|380px|thumb|right|  
[[File:A-SG02-222_4.jpg|380px|thumb|right|  

Útgáfa síðunnar 8. janúar 2017 kl. 03:26


  • Lykilorð: Höfn, blaðaútgáfa, trúmál, Forngripasafn, kvenbúningur
  • Efni: „Sundurlyndi meðal Íslendinga í Höfn. Blaðaútgáfa meðal Íslendinga þar. Illt ástand í trúmálum og málum þjóðarinnar almennt. Forngripasafnið og vandamál þess. Kvenbúningurinn og útbreiðsla hans o.fl.“ Sarpur, 2015
  • Nöfn tilgreind: Pétur ?, Magnús Eiríksson, Einar í Nesi, Gísli ?, Jón Sigurðsson, Sveinbjörn Egilsson, Jón Þorkelsson, Madama Ásta? Mad Krákson?,

  • Texti:

bls. 1


Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.


Reykjavik 30 october 1866


Goði vin


Eg þakka þér fyrir þitt góða bréf og

þikir mér gótt að þér líkaði það þótt það

væri nokkuð harðort enn um hvað

géta menn talað öðru vísi á þessum

tímum það var ekki meir enn von var

á að eitthvað irði sögulegt í Péturs veizlunni

þar sem slikir garpar vóru saman komnir

því allur garpskapur heldri manna í Höfn

og hér heima geingur út á að skita hvern

annan út og helst þá sem eitthvað duga

hvað er nú orðið af samheldni og samtökum

Íslendinga í höfn? nema hverjum öðrum til

ils það er það einasta sem þeir nú géta.

og það sjáum við altaf jafn vel á prenti

fyrir utann alt annað sem gerist í laumi

sem þó allir vita, enn eingu öðru miðar

áfram það er sami skíturinn og hér heima

og þó verra því þeir hafa þó betri tök á

að géra eitthvað. félagsritinn eru dauð sem

sem var það helsta lífsmark þeirra í höfn

þar í staðinn eru kominn kúkablöð og enn

nú kúkugri og stefnu lausari blað artikular

sem einungis eru til að vekja ósamlindi og

flokkadrátt og að umturna trú sem áður

var hér full gott og óþarfi að breita eins

og trúnni, enn það er þeim að kénna það sem

nú kann að vera farið að spillast í henni.


bls. 2

Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.

hvern fjandann varðar okkur um Magnus Eiriksson það eru vist flestir sem þekkja hann

Eins og Einar í Nesi, enn hverugan aðgáu þó þeir

látum þá báða vera gáfaða menn eins og sagt er enn

svo eru higgindi sem í hag koma þeir hafa báðir

komið fram einúngis til ils að mér finst gért æsingar í

því sem er ilt eða óþarft og sem þessi tími hefir

síst af öllu enga þörf á allra síst á íslandi, enn hvað gott hafa

þeir gért ekkert það eg veitt. jú viti menn það er sind

að segja að Gísli okkar hafi ekkert gert hafi

hann skrifað skamma artikalana um Jón Sigurðsson

eða hjálpað til þess það var þá meira praktískt enn eg átti von á af hönum

að hann skrifaði það fyrir dani því hann mátti

vita, að einginn hér heima skeitir um hvað slík

persána ruglar því hvör þekkir hann og hvað sjá

menn eptir hann sem vit er í sá kann ekki að

bæta brók annars sem ber er um rassinn sjálfur

og hvað er þeim að reiðast sem einginn rækir

hvort von eða haus snir uppá að þeir skuli vera

þau börn að halda að nokkur fari eptir þó þeir

sjái nöfn nokkurra tudda manna í Höfn

undir vitlausum hraða greinum sem einga

stefnu hafa til góðs eða ils nei ef þeir eiga

að halda að við hlaupum gapandi eptir hverri

þeirri vitleisu þá verða þeir að sína sig töluvert

sómasamlegri og líkari mentuðum mönnum, hafa þá

betra samlindi enn vestu dónar, og géra

eitthvað sem miðar til góðs auðsjáanlega,

géfa út meira enn kúkablöð og artikula, og

lata það ekki verða einungis hringl frá

upphafi til enda einungis til skammar og athlægis

fyrir ala þjóðina. þess háttar dáða verk þurfum

við ekki að sækja til hafnar og nóg er líka af

þeim sem ekkert géra hér eins og sumir þar


bls. 3

Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.

Eg vil ráða þeim þarna itr að sigla ekki

nema í hálfu tré ef þeir ekki betra sitt

framferði sem er enginn fyrir mind, því

satt að segja þá held eg það sé orðið skárra herna

þó þeir þarna itra geti afskrifað forna bók

þá á lít eg það einginn vísindi sem sé teljandi

og það gætu vist margir hér heima með heilri

lífs æfing, þeir sem halda þettað að þetta

sé eingum fært nemað þeim í höfn gleima

illa Sveinbirni Egilssyni og jafn vel

Jóni Þorkélssyni sem vist er fullt eins fær

þó þeir haldi sumir að þeir sé óviðjafnan

leigir af því þeir eru itra?

þú skalt ekki halda eg eg haldi að hér

heima sé alt vel eða öllu betra að öllu

saman lögðu það mun vera mjög nærri um

skít og kúk, hér hafa menn varla vit á á

neinu (sem þó er að sumu leiti meiri vorkun)

menn hafa nær því einga tilfinning fyrir

neinu og flestir heldri menn fara að geispa

ef Íslenzkt eða Ísland er nefnt og megnið

af skólanum segir amen mér finst allri þjóðar

tilfinning altaf hniginn þessi árinn utannlans

og innan að undan teknum einstaklingum

hér verða nú allir að heita sen ef þeir

annars eru ærlegir menn kallaðir og kvennsnipt

innar eru gerðar graðar Madama Ásta Rustikus

son og Mad Krákson þið ættuð að skrifa á móti

því og líka við hér heima því með því er

máli voru stór hætta búinn og sem altaf

fer vaxandi fyrir utann hvað það er

svívirðilegt að álíta að það sé

veglegra að heita uppa dönsku


bls. 4

Sarpur: Menningarsögulegt gagnasafn – © Rekstrarfélag Sarps.


en Íslensku

Eins og eðlilegt er þá miðar forn-

gripasafninu ekkert að marki áfram

og hvað géta menn gért á þessum tímum

án peninga hér um bil alt sem þar er gért

verð eg að geran og kasta úr eiginn vasa

það er ekki mikið enn það dregur sig saman

allra helst ómakið þegar heimtað er að maður

géri margt fyrir ekki neitt. safnið hefir þó

feingið hátt á 4 hundrað Nr.

Íslenski kvennbúningurinn virðist að

muni halda áfram og altaf aukast þær

sem hann bera þó að hér sé undarleg

lausúng í fókli og dönsku spenningur

mest í því heldra sem en er það skaðlegasta

að það er tvenskonar kinslóð

sem eg tala um sem er Svartabrauðs

og skónroks dónar því dónar eru dónar

hvort sem þeir eru úr fínu eða grófu

efni. af bragðinu skaltu þekkja þá

bara þú segir ekki eins og kérlinginn um

of marga „Smakki fleiri hvört ekki er hland„

öll þjóðinn til samans e einlægt kláðanöldur og

og stjórnar og fjár hagsbót sem seinast verður

að lúsugri rassbót svo að þjóðinn verður

her eptir altaf að núa rassinn héðann í frá

og að eilífu amen


Sigurður Guðmundsson






  • Skráð af: Heiða Björk Árnadóttir. Yfirfarið: Elsa Ósk Alfreðsdóttir
  • Dagsetning: 07.2011

Sjá einnig

Skýringar

Tilvísanir

Tenglar