Munur á milli breytinga „Fundur 8.nóv., 1872“

Úr Sigurdurmalari
Jump to navigationJump to search
Lína 45: Lína 45:
 
<br>orðið fúið, því lækirnir hefðu mígið
 
<br>orðið fúið, því lækirnir hefðu mígið
 
<br>ofan bæði lopt, ofan stiga og út um dyr.
 
<br>ofan bæði lopt, ofan stiga og út um dyr.
<br>4<sup><u>o</u><sup> <u>Skólabibliotekið</u>, of lítið illa fyrir kom-
+
<br>4<sup><u>o</u></sup> <u>Skólabibliotekið</u>, of lítið illa fyrir kom-
 
<br>ið, byggingar sem lestrarsalur óþarfar við
 
<br>ið, byggingar sem lestrarsalur óþarfar við
 
<br>svo lítið bibliotek. - Svo <del>b</del> væri frá-
 
<br>svo lítið bibliotek. - Svo <del>b</del> væri frá-

Útgáfa síðunnar 10. febrúar 2015 kl. 14:51

Fundarbók, 1871-74.
Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.


  • Lykilorð:
  • Efni:
  • Nöfn tilgreind: XXX

Texti

Bls. 1 (Lbs 488 4to, 0088r)
3. fundr, 8. dag nóv 1872
þá vr tekið til umræðu um tukthúsið, frummælandi Sig.
Guðmundsson. Andmálsmenn voru hvorugur á fundi.
Frummælandi gat þess að spursmálið væri út
slitið. - Talaði um að ýmsar opinberar
byggingar væri eigi í fyrstu byggðar í þessum
tilgangi t.d. barnaskólinn og spítalinn, og þar af
leiddi ýmsir óhentileikar, sem hann benti á.
- þá væri kyrkja, sem öll væri frá neðri glugg-
um og uppúr ásamt útbyggingunni hrein
og bein handaskömm, sviksamlega bygð
og til athlægis í arkitektomisku tilliti, og


Bls. 2 (Lbs 488 4to, 0088v)
t.d. turninn, sem vafalaust myndi svo
til kominn, að einhver kamarinn mundi
hafa villst þangað og væri því bezt að
skjóta niður turninn en gera úr kirkjunni
hlj hlöðu, eða „rasphús“ eða annan slíkan
opinberan stað.
3o væri Skólinn, illa byggður úr trjeverki,
þakið hefði þrisvar verið af rifið, en þó
hefði verið verzt að það hefði eigi í
tíma gjört verið fyrr en allt hafði verið
orðið fúið, því lækirnir hefðu mígið
ofan bæði lopt, ofan stiga og út um dyr.
4o Skólabibliotekið, of lítið illa fyrir kom-
ið, byggingar sem lestrarsalur óþarfar við
svo lítið bibliotek. - Svo b væri frá-
gangurinn hábölvað hundspott, allt væri
á misvíxl, illa skeytt, lægi við sprung-
um og væri á fallanda fæti, dyrnar


Bls. 3 (Lbs 488 4to, 0089r)
væri rammskakkar, svo að 4 þuml. munaði.
þetta hafði verið sementerað að utan og kalkað
innan, svo þegar er búið var að hrófla því upp,
svo allt vatn sæti þar inni; en sementering
og þess háttar ætti að bíða að minnsta kosti
1-11/2 ár, svo vatnið gæti úr runnið. - Teikn-
ingin hefði verið góð, ef henni hefði fylgt.
- Hitavél væri þar komin til bölvunar
einnar fyrst um sinn, því hún yki raka.
5o Stiptamtmannshúsið væri fátt eitt um
að athuga.
6o Tukthúsið nýja væri frá handverksmann-
anna hendi sjáanega þolanlega af hendi
leyst. En allir bogar hvíldu á tré eingöngu
nema yzta röndin og aðaldyraboginn; þetta
væri óhafandi. - Þök hefðu Danir aldrei
kunnað að leggja; það sýndu allar þeirra
opinberu byggingar hér; hér væri sama
tilfellið; komi það þaraf, að hinir ísl. verk-


Bls. 4 (Lbs 488 4to, 0089v)
menn fengju ekki að ráða. - þá skorti
og allar byggingar handa honet fólki, svo
sem drukkið heiðursfólk, ritstjóra svo sem Jón
Gvendsson og Jón Ólafsson og heiðarl. borgara
bæjarins. - þar væri herbergi fyrir bæjar-
þingstofu, ráðhús, yfirréttarhús * og væri
þau sultarleg, ljót, ósymmetrisk * og glugg-
arnir hæfastir svartholsgluggar; sýndi
hversu bót mætti á því ráða; firréttar.lo-
caled væri ofstor oflítið, ef nokkur interesse
væri fyrir að sækja hann; hin eina afsök-
un væri að yfirréttinn væri eigi betr
metinn sóktur en svo að hn hæfði húsið.
þessi samblöndun á slíkum bygging-
um við þrælahús væri óviðurkvæmileg;
það bætti eigi um þó próvinsbæj-
ir í Danm. hefðu þetta svo.


Bls. 5 (Lbs 488 4to, 0090r)
Andmælandi Jón Ólafsson: Mjer fannst frum-
mælandi mæla vel, en gleyma þó einni verulegu-
atriði, nl. því „snuðeríi“ sem hið opinbera
verður fyrir, skoraði á þá, en það væri kunn-
ugt að upplýsa það.
Forseti og </Frummælandi gátu þess, að til þess
væri eigi næg föng.
þareð hið annað spursmál, en ræða átti, varð
eigi rætt, sakir fjarveru frummælanda, voru
dregnir miðar.
Þá var ákvarðað fundarefni til næsta fundar og
varð það: „Stefna þessara tíma“, frummælandi
Jón Ólafsson; andmælendur voru kosnir Jón Jónss-
son
frá Melum og Eiríkr Briem, svo hið geymda
spursmál: „De motuis nil nisi bene“, frum-
mælandi Gísli Magnússon; andmælendr Sig. Guð-
mundsson
og Jón Ólafsson.


Bls. 6 (Lbs 488 4to, 0090v)
Umtalsefni miðanna, og þeir er um þau mæltu voru:
1o Hvaða temperament hefir verið þýðingarmest
fyrir heimsganginn? - Sjera Mathías svaraði því.
Eiríkur Briem og Jón Bjarnason
2o „Skandalon“ Frummæl: Jón Ólafsson, skandaliseraði
svo mikið í sinni ræðu að hann var niður hringd-
ur og afleysti sjera Mathias hann og talaði um
fagurt og ljótt“, þar eð umtalsefnið „skandalon“ væri
skandalon. -
Fundi slitið.
H.E.Helgesen Jón Olafsson



  • Athugasemdir:
  • Skönnuð mynd:

  • Skráð af:: Elsa
  • Dagsetning: 02.2015

Sjá einnig

Skýringar

<references group="sk" />

Tilvísanir

<references />

Tenglar