„Fundur 7.feb., 1866“: Munur á milli breytinga
(→Texti) |
Ekkert breytingarágrip |
||
(Ein millibreyting eftir einn annan notanda ekki sýnd) | |||
Lína 6: | Lína 6: | ||
* '''Ritari''': [[Matthías Jochumsson]] | * '''Ritari''': [[Matthías Jochumsson]] | ||
* '''Staðsetning höfundar''': Reykjavík | * '''Staðsetning höfundar''': Reykjavík | ||
* '''Viðstaddir''': | * '''Viðstaddir''': | ||
---- | ---- | ||
* '''Lykilorð''': | * '''Lykilorð''': | ||
* '''Efni''': | * '''Efni''': | ||
* '''Nöfn tilgreind''': | * '''Nöfn tilgreind''': [[Helgi E. Helgesen|H.E.Helgesen]], [[Matthías Jochumsson|Matthías Jochumsson]] G. Magnússon, Sigurður Sæmundsen, Sveinn Skúlason, Jón Hjaltalín, Lárus Blöndal, Jón Árnason | ||
---- | ---- | ||
Lína 156: | Lína 156: | ||
Lárus Blöndal tók það fram, að ekki mættu | Lárus Blöndal tók það fram, að ekki mættu | ||
menn efa eða | menn efa eða uppgefa verzlunar "principið" | ||
fyrir það, að ónytjungar slæðist sam að | fyrir það, að ónytjungar slæðist sam að | ||
Lína 197: | Lína 197: | ||
Fundi slytið | Fundi slytið | ||
H.E.Helgesen | [[Helgi E. Helgesen|H.E.Helgesen]] [[Matthías Jochumsson|MatthJochumsson]] | ||
Lína 205: | Lína 205: | ||
---- | ---- | ||
* '''Skráð af''': Eiríkur | * '''Skráð af''': Eiríkur | ||
* '''Dagsetning''': | * '''Dagsetning''': 01.2013 | ||
---- | ---- |
Nýjasta útgáfa síðan 3. janúar 2015 kl. 14:14
Fundir 1866 | ||||
---|---|---|---|---|
29.jan. | ||||
7.feb.? | 15.feb. | 22.feb. | ||
1.mar. | 8.mar. | |||
5.apr. | 12.apr. | 25.apr. | ||
11.okt. | 18.okt. | |||
1.nóv. | 8.nóv. | 15.nóv. | 22.nóv. | 29.nóv. |
7.des. | 12.des. | 20.des. | •1867• |
- Handrit: Fundarbók Kvöldfélagsins 1861-1866
- Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
- Dagsetning: 7. janúar (febrúar?) 1866
- Ritari: Matthías Jochumsson
- Staðsetning höfundar: Reykjavík
- Viðstaddir:
- Lykilorð:
- Efni:
- Nöfn tilgreind: H.E.Helgesen, Matthías Jochumsson G. Magnússon, Sigurður Sæmundsen, Sveinn Skúlason, Jón Hjaltalín, Lárus Blöndal, Jón Árnason
Texti
Bls. 1 (Lbs 487_4to, 0006v)
Fundur haldinn 7. janúar [sk 1] 1866,
og hóf frummæl. G. Magnússon að tala
um kosti og ókosti við verzlunarhag
vorn. Hann vildi sama ókosti verz-
lunar með dæmum frá eldri tímum
þegar vezlun Islands var bundin
og bágstödd, þegar kaupmenn
fjeflettu bændur í skjóli l óguð-
legra laga c: heimsku og egingirni
Bls. 2 (Lbs 487_4to, 0007r)
harðstjóranna), og ljetu hýða þá, ef
þeir seldu rokk eða vetling á öðr-
um stað en þeim, sem hann var
við bundinn. - Kosti vezlunar sannaði
hann og sýndi með því að úttlista fram-
farir þær sem eðlilega spretta af frjáls-
um viðskiptum, frjálsri verzlun, og
einkum frjálsum siglingum. Flest
sýndi hann með dæmum, enda má
hjer margt um tala. Það taldi stór-
mikin hnekkir nú á dögum fyrir
verzlun, að stærstu kaupmenn vorir
vilja helzt flytja sig, sjaldan una sjer
hjer og við það dregst fjár aflin út
úr landi voru; þó er þetta ekki ætíð
að lá og eru orsakirnar opt auðsjenar,
t.d. kvönföng, viðskipti erlendis og það
að Dönum þykir skemmtilegra heima en hér.
Eptir að frummæl. hafði talað langt mál
(á við 2 Jonsbók.lestra) um galla verzl.
hóf hann upp að tala um kosti hennar
og fann hann engan. Þó má geta
þess, að frummæl. segir að svo ognist sem
talsverðir skildingar komi inn í landið
við það að "fallit" menn eru innlendir
en Creditarar erlendis; svo geti og kaup-
menn í öðrum löndum opt fengið vörur
Bls. 3 (Lbs 487_4to, 0007v)
sínar ódýrar við það að þeir enn er-
lendis á mörkuðum þar. ve.
Sigurður Sæmundsen mælti þá nokkrum
orðum og hafði á móti creditsystemi
þessa lands sem hann kallaði til niður-
dreps, eyðilyggjandi efnahaginn og aldandi
ómennskuna og freystandi til refja
og orjelegheita; - Frummælandi
stóð þá upp aptur og fjelst á mál and-
mælanda og vildi hverki kenna bændum
nje kaupmönnum um það eingöngu, og
fór þar um ymsum fróðlegum
orðum. Frummæl. tók fram að sumstaðar
væru kaupstaðir of strjálir. Sveinn Skúlason
studdi þá meiningu, að á því ryði að fjölga
kauotúnum, til að hleypa upp atvinnu-
vegum, því verzlunin er hvervetna
hin mesta hvöt til dugnaðar, þar sem
hún er frjáls og ábatasöm.
Jón Hjaltalín tók fram þann galla á
verzlun vorri, að engin munur
væri gerður á góðum vörum og
slæmum, og mun það fremur
vera kaupamönnunum að kenna
Lárus Blöndal tók það fram, að ekki mættu
menn efa eða uppgefa verzlunar "principið"
fyrir það, að ónytjungar slæðist sam að
Bls. 4 (Lbs 487_4to, 0008r)
kauptúnum vorum. Þesskonar smá-
gallar eiga einmitt að halda kaupmönn-
um vakandi í því að efla hag og
f dugnað, eftir eðli og skyldu vinnan
stjettar. Kaupmenn bæði eiga og geta
eflt, stutt og hvatt alla atvinnuvegi
með ótal móti. Jón Árnason
vill hafa sem fæsta kaupstaði,
vegna þess þeir ali ómennsku og sje
því til tálma að gagnlegur aðalkaup-
staður eða höfuðstaður komst upp.
Þetta hvað hann ekki að kenna verzlun-
inni heldur landsmönnum sjálfum.
Framhaldinu var frestað til næsta fundar.
Fundi slytið
- Athugasemdir:
- Skönnuð mynd:
- Skráð af: Eiríkur
- Dagsetning: 01.2013
Sjá einnig
Skýringar
- ↑ bókhaldsvilla