„Fundur 5.apr., 1866“: Munur á milli breytinga
(Ný síða: 200px|thumb|right| Fundarbók, 1866-71. <br /> Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn. <small>{{Fundarbók_1866}}</small> * '''Handrit''': [http://han...) |
m (Fundur 5. apr., 1866 færð á Fundur 5.apr., 1866) |
(Enginn munur)
|
Nýjasta útgáfa síðan 22. janúar 2013 kl. 17:21
Fundir 1866 | ||||
---|---|---|---|---|
29.jan. | ||||
7.feb.? | 15.feb. | 22.feb. | ||
1.mar. | 8.mar. | |||
5.apr. | 12.apr. | 25.apr. | ||
11.okt. | 18.okt. | |||
1.nóv. | 8.nóv. | 15.nóv. | 22.nóv. | 29.nóv. |
7.des. | 12.des. | 20.des. | •1867• |
- Handrit: Fundarbók Kvöldfélagsins 1861-1866
- Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
- Dagsetning: 5. apríl 1866
- Ritari: Helgi E. Helgesen
- Staðsetning höfundar: Reykjavík
- Viðstaddir: XXX
- Lykilorð:
- Efni:
- Nöfn tilgreind: XXX
Texti
Bls. 1 (Lbs 487_4to, 0015v)
Fundur 5. April 66 a fundi. Las M.Jochumsen upp kafla
ur ferðasögu sinni með Sharp.
Jón Árnason frummælti fyrir stiptsbóka-
safninum. c: hvernig bæta mætti hag þess, svo
það betur gæti svarað til tilgangs síns. Hann
minntist fyrst á stofnun þess (met að þakka
útlengum mönnum) og síðan hvað hann það
máltæki: "hjúin gera garðinn frægan" og bætti
við: "asamt hússbóndanum". þ.e. landsmenn
verða að skilja rjett, viðurkenna rjett og nota
rjett stofnan sína, en forstjórarnir (em- stjórn
in bættismennþjóð) verður að vernda hana
og efla. Hvorttveggja er nú í þessu til-
liti í bágu horfi. Nú upplýsti hann þetta
með dæmum. Tilhögun á útlánum bókanna
er ofbundin og afleiðingin sú að safnið er
illa notað / alls ekki fyrir utan Rvík, með því
ekki má lána bækur nema vísindarit nema
Bls. 2 (Lbs 487_4to, 0016r)
bæjarmönnum. Síðan 1856 hefur eingin fundur
verið haldið í stjórnarnefnd safnsins, undir
forsæti Jónasens síðan dr. Jon Thorsteinsen leið.
Nefndin er því að mestu ónýt (eins og nefndir
einatt eru) og hefur sárlítið gjört fyrir safnið
uþ nema þann ógreiða að útiloka utanbæjar-
menn frá því að nota safnið. Nefndin er líka
óþörf, en bókavörður er sómi sýndur, hefur
vald og ábyrð undir umsjón stiptyfirvald-
anna lið einsog Prentsmiðjan.
Hvað utlánatakendur snertir þá er
ekki martum þá að segja nema eins og
gjörist að ýmsir eru Frakkar með bækurn-
ar. Spursmálið er hvernig menn sækja safnið,
hvað fjölsótt það er: 1862, 40 lantak. 842b.
1863, 38 - 943b.
1864, 44 - 945b.
1865, 42 - 875b.
Upphafl. var tilætlast að safnið ætti næt eingöngu
"þarflegar" þbækur, en það hefur breyst; enda
yrði lítið um lestu væru skemmtibækurnar
undanteknar. Lestur á íslenskum bókum
er mjög að minnka, en rómanalesturinn
er langmestur. Síðan skýrsla bókavarðar
kom út hefur þó safninu bæzt allvel af
þjóðlegum bókum. Vill frummæl. enn hvetja
menn til að auðga safnið með bókum, eink-
um innlendum. Reyndar er ekki að
Bls. 3 (Lbs 487_4to, 0016v)
undra þótt safnið fái lítinn viðgang meðan
stjórn og landsmenn sýna því ekki meiri sóma,
ekki svo mikið að þa þeim sem eiga að sjá
um það, sje eitthvað launað. Safnsins árlegu
vaxtatekjur eru rúmir 100 rd. sem ganga
fyrir viðgerðir skapa, ce bókakaup, inband h.
Frummæl. vill því simplificera stjórnina,
gjöra útlánið frjálsara og hvetja landsmenn
til að styrkja það betur með bókagjöfum og
hagnýta sjer það síðan sem bezt.
Forseti mælti með því að einn maður, launaður,
fengi stjórn safnsins. Spurnsmálið er, kvaðan
laun bokavarðar skyldi taka. Syndist hún sem
mætti borga nokkuð af opinberum sjóði. - Forseta
var falið að skrifa um þetta mál í Þjóðólfi
Fundi slitið
HEHelgesen
- Athugasemdir:
- Skönnuð mynd:
- Skráð af: Eiríkur
- Dagsetning: 01.2013