Fundur 11.apr., 1864
Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.
- Handrit: Fundarbók Kvöldfélagsins 1861-1866
- Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
- Dagsetning: 11. apríl 1864
- Ritari: Árni Gíslason
- Staðsetning höfundar: Reykjavík
- Viðstaddir: XXX
- Lykilorð:
- Efni:
- Nöfn tilgreind: XXX
Texti
Lbs 486_4to, 0062v Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.
Bls. 1 (Lbs 486_4to, 0062v)
Manudaginn 11. apríl var fundir haldinn í Kvöld-
fjélaginu og gjörðist það þar fyrst, að forseti las
upp brjéf er hann hafði samið til fjarverandi
fjelaga, og gjörði þeim þar grein fyrir aðgjörðum
Lbs 486_4to, 0063r Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.
Bls. 2 (Lbs 486_4to, 0063r)
fjélagsins í vetur, og bar síðan þessa skýrslu
sína undir fjelagsmenn, hvort eigi væri hú rjett,
og samþykktu það, þeir er viðstaddir voru. Síðan
tók Kristján Jónsson til máls um mansöngs-
menn í fornöld, og vildi hann sýna, að þó að
ýmislegt misjafnt komi fram í hegðan þeirra
og kvæðum, þá hafi þau þó stuðlað til að efla fegra
tilfinningu manna fyrir ástum kvenna
Jón Þorkelsson tók þvínæst til máls og tók fram ýms einkenni
hinna fornu mansöngsskálda t.a.m Komaks Hallfreðar
Þormóðra Bjarnar Hítdælakappa og Gunnlögs Ormstungu og
Skulda Rafns, (Haraldar Sigurðssonar, Magnusar Berfætta)
Gils (eða Gísls) Jökuls (er fjell 1230) en fegurst væri þó ást-
ar kvæðin í Sæmundar Eddu og fegurst allra Helgakviða Hund
ingsbana, en lítilsvirði væri kvæði hinna ofantöldu skálda móti
þessum Eddukvæðum, Matthias Jochumson tók því næst
til máls og var á sama máli og Jón Þorkelsson og tók fram
ástakvæði Rögnvaldar Mærajalls og bana vísu Gísla Súrssonar og
fleyri og hvað hann ástafjörið skína út kvæðum hinna
fornu mansöngsskálda_ Sagði hann einnig að menn hefði
Lbs 486_4to, 0063v Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn.
Bls. 3 (Lbs 486_4to, 0063v)
þeim það að þakka að þeir hefði mildað hugi þjóðarinnar
og aukið hreysti og fegurðartilfinningu. Eyjólfur Jónsson
tók og til máls og fór því fram, að í siðferðislegu tilliti
gjörðu mansongvar ekkert að verkum nema ef það væri að
herð hinn spillta, og sýna hinum óspillta hvað hann yrði
fælast. Kristján Jónsson og Matthías Jochumsson tóku
svo aptur til máls og hjeldu fram að mansöngsskáldin hefði
aukið fegurð og hreysti. A næsta fundi ræðir Matthias Joch-
umsson um hvaða breytingar íslenzkur kveðskapur hefði tekið
frá því um 1800. Andmælendur Sv. Skúlason og Gísli Magn-
ússon.
Gísli Magnússon stakk upp á því að lesið væri upp
á fundum ýmislegt skemtilegt eða fróðlegt sem menn ætti
og bauðst til að lesa upp Pólýkarpusar sögu og Veðrahjálm
og svo ýmislegt er hann ætti fleyra framvegis. Loksins var akveðið að bjóða í fje-
lagið Halldori Melsteð Einari Þorðarsyni og Fritz Zuethen.
Síðan var fundi slitið
H.E.Helgesen Á Gíslason
- Athugasemdir:
- Skönnuð mynd:
- Skráð af:: Eiríkur
- Dagsetning: XX.XX.2011
