Fundur 7.mar., 1864
- Handrit: Fundarbók Kvöldfélagsins 1861-1866
- Safn: Landsbókasafn Íslands - Háskólabókasafn
- Dagsetning: 7. mars 1864
- Ritari: Árni Gíslason
- Staðsetning höfundar: Reykjavík
- Viðstaddir: XXX
- Lykilorð:
- Efni:
- Nöfn tilgreind: XXX
Texti
Bls. 1 (Lbs 486_4to, 0059r)
Ár 1864. 7. Mars var fundur haldinn í Kvöldfjelaginu og las
þá fyrst Gísli Magnusson upp viðbætir við æfisogn Sigurðar
Breiðfjörð eptir Hannes Erlendsson skóara um ferð Sigurðar
á Sjálandi og vísur 3 með tildrögum þeirra.-
Þvínæst lagði gjaldkeri O Finsen fram reikning fje-
lagsins og átti það þá í skuldabrefum 78 rdl
í sjóði.... 33 rdl
og í ogoldnum tillogum 6 rdl 117 rdl.
Þarnæst ræddi Jón skólakennari Þorkelsson um: A hverju
máli þeir íslendingar ætti að rita er vilja að rit sín yrði kunn
í öðrum löndum. Var það álit hans að æskilegast að íslenzkan
fengi svo mikið gildi, að rit sem skrifuð eru þessu máli
gæti vakið eptirtekt annara þjóða, en þar eð íslenzka væri
svo lítið kunn í mentuðu löndunum þá mundi þó betra
að rita á latínu fyrir þá sem vildu að rit sín fljótt kunn
sjerilagi í hinum suðræðnu löndum, þar eð menn ekki mundu
geta verið svo færir í frakknesku og ensku að þeir getu ritað
Bls. 2 (Lbs 486_4to, 0059v)
svo vel væri, þó þau mál væru mest lesin um allann
hinn mentaða heim. Þótti tala hans snjöll og fróðleg
um uppruna og eðli málanna. Svein Skúlason (fyrri andmælandi)
var og á sama máli. Forseti hreifði því menn legðu
sig meir eptir ensku og frönsku en enn er gjört og eyddu
minni tíma til að læra að rita latínu og þá myndu menn ná
svo miklum þroska í þeim málum að þeir gætu ritað
lítalítið á þeim málum. Jón Árnason kvaðst raunar verða
að halda mjög með latínunni, en hinsvegar mundi þó íslenzkan
innan skamms vekja athygli hinna menntuðu þjóða, og ritun
á þessu máli mundi verða veitt eptirtekt. Kristján Jonsson
hreifði því hvort íslenskunni ekki væri hætta búinn ef menn færu að
rita á öðrum málum. Gísli Magnússon (seinni andmælandi)
fór því fram að menn frumrituðu öldungis ekkert á öðru
máli en íslenzku, en síðan heldur legðu þau rit sín út
á önnur mál t á a m latinu ensku frönsku og færði hann
gild rök fyrir máli sínu. Varð sú aðalskoðun á fundinum
að bezt færi á að sem allra flest frumsamin rit væri skráð
á íslenzku.
Bls. 3 (Lbs 486_4to, 0060r)
Því næst ræddi Jón Árnason um: hvaða skemtanir íslend-
íngar hefðu haft á Þíngvelli í fornöld og hvaða skemtanir
menn hafi nú á dögum. Tók hann það fyrst fram að glað
værðir og skemtanir hefði verið almennast/í fornöld og fjör-
meiri en nú á dögum eins og hin alvarlegu störf þeirra
hefði verið þróttmeiri, enda væri það eðlilegt því skemtanir
væri eins ómissandi fyrir þrótt og þjóðlíf eins og hreint
lopt fyrir líf og heilsu manna. A alþíngi í fornold hefði
verið reindar kappreiðir og hesta at, Sund, glímur eða fáng
trúðleikir knattleikar út sagðar sögur af utan förum
að likindum sungið á kvöldum svo bergmálað hefði í Almanna
gjá, og einnig flutt kvæði, kvennfolkið hefði setið upp í
brekkum og horft á leiki manna. Skemtanir nú á tímum væri
miklu miklu rýrari. Nú hefði menn kirkjufundi þar væri mest
orðagjálfur, Manntalsþing þar væri þurt spesíu gjálfur. Kaup-
staðarferðir, þar yrðu menn opt drukknir og fátt yrði um skemt-
anir. Fjallferðir: þar væri dalítið meira líf, en ekki eins þjóðlegt og
í fornöld Leikir væri ef til vill til en færi þó mínkandi
Aðrar skemtanir væri ekki teljandi sýst þjóðlegar eða inn
lendar Sigurður málari (fyrri andmælandi) samþykkti sögu
Bls. 4 (Lbs 486_4to, 0060v)
frummælanda og bætti því við að menn á Þíngvelli í forn-
öld hefði lítt reynt afl sitt, og haft drykkjur miklar. Þar eð
málefni þetta varð ekki fullrætt á þessum fundi var niðurlags
umræðu þess skotið á frest til næsta fundar. Verður þá einnig
rætt um: Hvernig er latina rjett metin, en eigi ofmetin eða
vanmetin nú á dögum. Frummælandi Gísli Magnusson
Andmælendur Jón Þorkelsson og Matt Jochumsson
Fundi slitið
H.E.Helgesen Á Gíslason
- Athugasemdir:
- Skönnuð mynd:
- Skráð af:: Eiríkur
- Dagsetning: XX.XX.2011
Sjá einnig
Skýringar
<references group="sk" />
Tilvísanir
<references />
